Bu, yıllık gerçek kefaretle ilgili önemli gerçekler öğretir. Yıl içinde sunulan günah sunularında günahkarın yerine bir vekil kabul edilirdi. Ancak kurbanın kanı günah için tam kefaret edemezdi. Sadece günahın tapınma çadırına aktarılması için aracılık ederdi. Günahlı kişi kanı sunarak suçunu itiraf etmiş ve dünyanın günahını kaldıran Rab'be iman ettiğini göstermiş olurdu. Ancak yasanın gerektirdiği mahkumiyetten tümüyle özgür olmazdı. Kefaret gününde ise başkahin, topluluk için bir sunu alır, onun kanıyla en kutsal yere girer ve yasanın levhalarının bulunduğu bağışlanma kapağına serperdi. 1GS 195.2
Böylece günahkar insanın ölümünü gerektiren yasanın gerekleri yerine gelmiş olurdu. Kahin aracı olarak günahları kendi üzerine almış olur ve İsrail'in suçlarının yükünü taşır. Ellerini günah tekesinin başına koyarak İsraillilerin bütün suçlarını Tanrı'ya itiraf eder. Bu günahlar sonsuza dek halktan uzaklaştırılmış olur. Bu hizmet, göktekilerin örneği ve gölgesidir (İbraniler 8:5). 1GS 195.3