Balam Tanrı'nın gerçek İsrail'inin zamanın sonuna dek zenginliğini ve çoğalışını gördü. En Yüce Olan'ın kendisini sevenlere ve kendisinden korkanlara nasıl lütfettiğine tanık oldu. Tanrı'nın eli ölüm gölgesi vadisine girenleri koruyacak ve onlara destek olacaktı. Balam mezarlarından yücelik, onur ve ölümsüzlükle kuşanmış olarak dirilenleri gördü. Kurtulanların yeni yeryüzünün solmaz yücelikleriyle sevindiklerine tanık oldu. Yücelik tacına kavuşanların hepsi sonsuz mutluluğa koşuyorlardı. Bu yüzden Balam şöyle dua etti: “Doğru kişilerin ölümüyle öleyim, sonum onlarınki gibi olsun!” 1GS 248.5
Balam'ın, Tanrı'nın verdiği ışığı kabul etmeye niyeti olsaydı, Moav'la her türlü bağını hemen koparırdı. Derin bir tövbeyle Tanrı'ya dönerdi. Ancak Balam haksız kazancın peşindeydi. 1GS 249.1
Balak İsrail'in üzerine lanet geleceğini ummuştu. “Bana ne yaptın?” dedi, “Düşmanlarıma lanet okuyasın diye seni getirdim. Oysa sen onları kutsadın!” Balam, Tanrı'nın gücüyle ağzından dökülen sözleri sanki kendi kararıyla söylemiş gibi davrandı; “Ben ancak Rabbin söylememi istediği şeyleri söylemeliyim.” 1GS 249.2