Manahayim duvarlarından isyancı ordusunun dizileri görülebiliyordu. Davut'un ordusu, Avşalom'un ordusunun yanında çok küçük kalıyordu. Ordu kent kapılarından çıkarken Davut sadık askerlerini yüreklendirdi, İsrail'in Tanrısının onlara zafer kazandıracağına güvenmelerini söyledi. Ancak ordusunu yöneten Yoav, kralın yanından geçerken onun şöyle dediğini işitti: “Benim hatırım için genç Avşalom'a sert davranmayın.” Avişay ve İttay da kraldan aynı buyruğu aldılar. Ancak bu buyruk, kralın, isyancı Avşalom'a sadık askerlerinden daha özel bir sevgi duyduğunu ortaya koyuyordu. Davut'un askerleri bu yüzden Avşalom'a daha büyük bir kızgınlık duydular. 1GS 424.6
Savaş meydanı Ürdün'e yakın bir yerdeydi. Avşalom'un disiplinsiz ordusu ormandaki çalıların ve yaban bitkilerinin arasında dağıldılar. İsrail ordusu Davut'un adamları önünde yenilgiye uğradı. Büyük bir kırım oldu. O gün yirmi bin kişi öldü. 1GS 425.1
Avşalom yenik düştüğünü görünce, kaçmaya çalışırken büyük bir ağacın dallarına takıldı. Altındaki katır yürümeye devam edince Avşalom orada asılı kaldı ve düşmanlarına yem oldu. Bir asker Avşalom'u buldu, ama canını esirgeyip gördüklerini Yoav'a anlattı. Yoav'ın vicdanı hiçbir rahatsızlık duymadı. Ne de olsa Avşalom, Davut tarafından iki kez bağışlanmış, ama her seferinde krala utanmadan ihanet etmişti. Ama diğer yandan, Avşalom Yoav aracılığıyla avantaj kazanmasaydı, bu isyan hiç olmayacaktı. Yoav üç kargı aldı, sakız ağacında asılı duran ve hâlâ sağ olan Avşalom'un yüreğine sapladı. 1GS 425.2