Sa ikaduhang sulat ni Pedro ngadto sa nakabaton sa “samang bililhong pagtoo” uban sa iyang kaugalingon, giladlad sa apostol ang diosnong piano alang sa kaugmaran sa Cristohanon nga taras. Siya nagasulat: ABA 452.1
“Ang grasya ug kalinaw ipadagaya unta kaninyo diha sa inyong kahibalo sa Dios ug kang Jesus nga atong Ginoo. Ang Iyang diosnong gahum naghatag kanato sa tanang butang bahin sa kinabuhi ug pagkadiosnon, pinaagi sa atong kahibalo Kaniya nga nagtawag kanato sa Iyang kaugalingon, apan tungod niana kita Iyang gikahatagan sa bililhon ug dagku uyamot nga mga saad, aron nga pinaagi niini kamo managpakaikyas gikan sa pagpangadunot nga ania sa kalibutan tungod sa pangibog, ug mangahimo kamong mag-aambit sa diosnon nga kinaiya. ABA 452.2
“Ug tungod niining maong hinungdan, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtoo ipuno ninyo ang maligdong nga batasan; ug sa maligdong nga batasan ipuno ang kahibalo; ug sa kahibalo ipuno ang pagpugong sa kaugalingon; ug sa pagpugong sa kaugalingon ipuno ang pagkamainantuson; ug sa pagkamainantuson ipuno ang pagkadiosnon; ug sa pagkadiosnon ipuno ang pagbati nga inigsoon; ug sa pagbati nga inigsoon ipuno ang gugma. Kay kong kining mga butanga inyong mabatonan, ug magatubo, kini magapahilayo kaninyo sa pagkataspukan o sa pagkadili mabungahon diha sa inyong kahibalo sa atong Ginoong Jesu-Cristo.” ABA 452.3
Kining mga pulonga napuno sa pahimangno, ug nag-igo sa sukaranang tingog sa kadaugan. Gipresentar sa apostol sa atubangan sa mga magtutoo ang hagdanan sa Cristohanon nga pag-uswag, nga ang matag-ang-ang niini nagarepresentar sa pag-uswag diha sa kahibalo mahitungod sa Dios, ug walay paghunong diha sa pagsaka niini. Ang pagtoo, ang maligdong nga batasan, ang kahibalo, ang pagpugong sa kaugalingon, ang pagkamainantuson, ang pagkadiosnon, ang pagbati nga inigsoon, ug ang gugma mao ang mga ang-ang sa hagdanan. Kita maluwas pinaagi sa pagsaka sa mga ang-ang ngadto sa gitason sa sumbanan ni Cristo alang kanato. Sa ingon niini Siya nahimo nga alang kanato mao ang kaalam, ug pagkamatarung, ug pagkabalaan, ug katubsanan. ABA 452.4
Gitawag sa Dios ang Iyang katawhan ngadto sa himaya ug sa maligdong nga batasan, ug kini sila maila diha sa mga kinabuhi sa tanan nga sa tininuod nadugtong nganha Kaniya. Sa nahimo nang mga umalambit sa langitnon nga gasa, sila magpadayon ngadto sa kahingpitan, ingon nga “ginabantayan sa gahum sa Dios pinaagi sa pagtoo.” 1 Pedro 1:5. Maoy himaya sa Dios ang paghatag sa Iyang maaligdong nga batasan ngadto sa Iyang mga anak. Buot Niyang makita ang mga lalaki ug ang mga babaye nga makaabut sa kinatas- ang sumbanan; ug sa diha nga pinaagi sa pagtoo mogunit sila sa gahum ni Cristo, sa diha nga sila mangamuyo sa Iyang mga saad nga walay pagkapakyas, ug mag-angkon kanila ingon nga ilang kaugalingon, sa diha nga uban sa usa ka sigi nga hangyo nga dili mabalibaran sila mangita sa gahum sa Balaang Espiritu, sila mahimong hingpit diha Kaniya. ABA 453.1
Sa makadawat na sa pagtoo sa maayong balita, ang sunod nga buhat sa magtutoo mao ang pagdugang sa maligdong nga batasan nganha sa iyang kinaiya, ug sa ingon niini mahinloan ang kasingkasing ug maandam ang hunahuna sa pagdawat sa kahibalo mahitungod sa Dios. Kining kahibaloa mao ang patukoranan sa tanang tinuod nga edukasyon ug sa tanang tinuod nga pagalagad. Kini lamang ang tinuod nga bantay batok sa panulay; ug kini lamang ang makahimo sa usa ka tawo nga sama sa Dios diha sa kinaiya. Pinaagi sa kahibalo mahitungod sa Dios ug mahitungod sa Iyang Anak nga si Jesu- Cristo, ginahatag ngadto sa magtutoo ang “bahin sa kinabuhi ug pagkadiosnon.” Walay maayong gasa ang itungina gikan kaniya nga sa timnuod nagatinguha sa pagbaton sa pagkamatarung sa Dios. ABA 453.2
“Ang kinabuhing dayon,” si Cristo miingon, “mao nga sila makaila Kanimo nga mao ang bugtong tinuod nga Dios ug kang Jesu-Cristo nga Imong pinadala.” Juan 17:3. Ug ang profeta nga si Jeremias mipahayag sa pagingon: “Ayaw pagpahimayaa ang tawong manggialamon sa iyang kaalam, ni pagpahimayaon ang tawong kusganon sa iyang kusog, ayaw pagpahimayaa ang tawong adunahan sa iyang mga bahandi; apan pahimayaa siya nga nagahimaya niini, nga siya nakasabut ug nakaila Kanako, nga Ako mao si Jehova nga nagahatag sa mahigugmaong kalolot, sa hustisya ug sa pagkamatarung, dinhi sa yuta; kay niining mga butanga Ako nahimuot, nagaingon si Jehova.” Jeremias 9:23, 24. Halos dili makasabut ang tawhanong hunahuna sa gilapdon ug sa kahalalom ug sa kahabugon sa mga kahimoan niya nga nakabaton niini nga kahibalo. ABA 453.3
Walay usa nga kinahanglan mapakyas sa pagkab-ot sa kahingpitan sa taras diha sa iyang dapit. Pinaagi sa paghalad ni Cristo, ang pangandam nahimo alang sa mga magtutoo sa pagdawat sa tanang mga butang nga bahin sa kinabuhi ug sa pagkadiosnon. Ang Dios nagtawag kanato sa pagkab-ot sa sumbanan sa kahingpitan ug naga- butang sa ambangan nato sumbanan sa kinaiya ni Cristo. Diha sa Iyang pagkatawhanon, nga nahingpit sa usa ka kinabuhi nga wala maghunong sa pagsukol sa daotan, gipakita sa Alanluluwas nga pinaagi sa pagtambayayong uban sa Dios, mining kinabuhia ang mga tawo makakab-ot sa kahingpitan sa kinaiya. Mao kini ang pasalig sa Dios nga kita usab, makabaton sa hingpit nga kadaugan. ABA 454.1
Sa ambangan sa magtutoo gitanyag ang kahibolongan nga kalag- mitan nga mahimong sama kang Cristo, nga masinugtanon sa tanang mga prinsipyo sa kasugoan. Apan ang tawo sa iyang kaugalingon, dili gayud makahimo sa pagkab-ot niini nga kahimtang. Ang kabalaan nga gipahayag sa pulong sa Dios nga iyang pagabatonan sa dili pa siya maluwas maoy resulta sa pagbuhat sa diosnon nga grasya samtang siya nagaduko diha sa pagpasakop sa disiplina ug sa nagpugong nga mga inpluwensya sa Espiritu sa kamatuoran. Ang pagkamasinugtanon sa tawo mahingpit lamang pinaagi sa insenso sa pagkamatarung m Cristo, nga magpuno sa diosnon nga alimyun sa matag-buhat sa pagsugot. Ang bahin sa matag-Cristohanon mao ang paglahutay sa pagbuntog sa mga kasamok sa iyang nagmasakiton sa sala nga kalag. Wala kaniya ang kaalam o ang kusog sa pagbuntog; iya kini sa Ginoo, ug Iya kining itugyan ngadto kanila nga diha sa pagpaubos ug sa pagbasul nagapangita Kaniya alang sa panabang. ABA 454.2
Ang buhat sa pagkausab gikan sa pagkadili balaan ngadto sa kabalaan maoy usa ka buhat nga walay hunong. Sa matag adlaw ang Dios nagabuhat alang sa pagbalaan sa tawo, ug ang tawo magatambayayong Kaniya, nga magapagula sa mambayon nga paningkamot sa pag- ugmad sa husto nga mga batasan. Iyang idugang ang grasya ngadto sa grasya; ug samtang siya magabuhat sa piano sa pagpadaghan. Ang Manluluwas kanunay nga andam sa pagpatalinghug ug sa pagtubag sa pagampo sa mahinulsolon nga kasingkasing, ug Iyang padaghanon ang grasya ug ang kalinaw ngadto sa Iyang mga madnumanon. Sa malipayon Iyang itugot kanila ang mga panalangin nga ilang gikinahanglan diha sa ilang pagpakigbisug batok sa mga daotan nga nagalikos kanila. ABA 454.3
Adunay mosulay sa pagsaka sa hagdanan sa Cristohanon nga kauswagan; apan samtang sila nagauswag sila mosugod sa pagbutang sa ilang pagsalig diha sa gahum sa tawo, ug sa dili madugay mawad- an sa panan-aw kang Jesus, nga mao ang Maguugmad ug ang Maghihingpit sa ilang pagtoo. Ang sangpUtanan mao ang kapak¬yasan—ang pagkawala sa tanan nga nakab-ot. Makasusubo gayud nga palandongon sa kahimtang nila nga, sa naluya diha sa dalan, magtugot sa kaaway sa mga kalag sa pagkoha gikan kanila sa Cristohanong mga grasya nga nagalambo diha sa ilang mga kasing¬kasing ug mga kinabuhi. “Siya nga nakulangan niining mga butanga,” mipahayag ang apostol, “siya buta ug igo lamang makakita sa duul ug nahikalimot nga siya nahinloan na gikan sa iyang karaan nga mga sala.” ABA 455.1
Taas kaayo ug eksperensya ang apostol sa mga butang mahitungod sa Dios. Ang iyang pagtoo sa gahum sa Dios sa pagluwas nalig-on sa paglabay sa mga katuigan, hangtud nga iyang namatud-an sa walay pagduhaduha nga walay kalagmitan sa kapakyasan sa atubangan sa usa ka tawo nga sa nagauswag pinaagi sa pagtoo, nagasaka sa matag ang-ang ngadto sa kinatas-ang ang-ang nga nagaabut bisan ngadto sa mga ganghaan sa langit. ABA 455.2
Sulod sa daghang mga katuigan si Pedro sigi nga nagsugyot ngadto sa mga magtutoo sa pagkakinahanglan sa usa ka walay hunong nga pagtubo diha sa grasya ug diha sa kahibalo sa kamatuoran; ug karon, sa nahibalo siya nga sa dili madugay pagatawagon na siya sa pag- antos sa kamatayon sa usa ka martir tungod sa iyang pagtoo, sa makausa pa iyang gipasantup ang bililhong mga katungod nga anaa sa matag tutoo. Diha sa hingpit nga kasigurohan sa iyang pagtoo nagtambag ang tigulang nga apostol sa iyang mga igsoon ngadto sa pagkamakanunayon sa katuyoan sa Cristohanon nga kinabuhi. “Paningkamoo sa labi pa gayud,” siya nangamuyo, “nga masiguro ang inyong pagkatinawag ug pagkapimli, kay kong inyong himoon kini, dili gayud kamo mahulog; ug sa ingon niana aduna unyay madagayaong pagpahigayon alang kaninyo sa usa ka madaugong pagsulod ninyo ngadto sa dayong gingharian sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo.” ABA 455.3
“Sa kanunay ako andam” ang apostol nagpadayon, “sa pagpahi- numdum kaninyo niining mga butanga, bisan pa nga nasayud na kamo niini ug nalig-on na kamo sa kamatuoran. Oo, akong giisip nga maoy matarung, samtang ania pa ako niining lawasa, ang pagdasig kaninyo pinaagi sa pagpahinumdum kaninyo, kay ako nasayud nga kining akong lawas dili na madugay pagabiyaan, sumala sa gipadayag kanako sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Ug paningkamotan ko aron nga bisan kong patay na ako, makahimo gihapon kamo sa paghinum- dum niining mga butanga bisan kanus-a. ABA 456.1
Sarang kaayo ang apostol sa pagsulti mahitungod sa mga katuyoan sa Dios kalabut sa tawhanon nga kaliwat; kay sulod sa yutan-ong pagpangalagad ni Cristo siya nakit-an ug nadunggan pagayo mahitungod sa gingharian sa Dios. “Kami wala magsubay ug mga sugilanon nga maayong pagkaminaomao,” iyang gipahinumduman ang mga magtutoo, “sa among pagpahibalo kaninyo sa gahum ug sa pag-anhi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, hinonoa kami mga saksi- nga-nakakita sa Iyang pagkahalangdon. Kay sa Iyang pagkadawat sa pasidungog ug himaya gikan sa Dios nga Amahan dihay miabut nga usa ka tingog ngadto Kaniya gikan sa halangdong himaya nga nagaingon, Kini mao ang Akong hinigugmang Anak, nga Kaniya Ako may kalipay. Ug kining tingoga nga miabut gikan sa langit among nadungog, sa diha nga kami uban Kaniya didto sa balaan nga bungtod.” ABA 456.2
Apan bisan unsa ka makadadani kini nga ebidensya sa kasigurohan sa paglaum sa mga magtutoo, dihay lain pa nga labawng makadadani diha sa pagsaksi sa propisiya, nga pinaagi mini ang pagtoo sa tanan malig-on ug nasiguro ang pagkaugbok. “Labi pa gayud diay nga nahimatud-an,” si Pedro mipahayag, “ang pulong sa propisiya nga among ginabatonan. Maayo nga inyong himuon ang pagtagad niini maingon sa inyong pagtagad sa usa ka suga nga nagasiga sa dapit nga mangitngit, hangtud mobanagbanag ang panahon ug mosubang ang bitoong kabugason diha sa inyong mga kasingkasing. Kinahanglan inyong mahibaloan kini, una sa tanan, nga walay propisiya diha sa kasulatan nga arang kahimoan sa kinaugalingon nga panabut, tungod kay wala may propisiya nga miabut pinaagi sa kabubut-on sa tawo, hinonoa minandoan sa Espiritu Santo nanagpanulti ang mga balaang tawo sa Dios.” ABA 456.3
Samtang gituboy ang “siguro nga pulong sa propisiya” ingon nga usa ka luwas nga giya sa mga panahon sa katalagman, sa solemni gipasidan-an sa apostol ang iglesya batok sa tingkaraw sa mini nga propisiya, nga igamboy sa “mini nga mga magtutudlo,” nga sa linilong magadala sa “makapadaut nga mga erehiya, bisan pa magalimod sa Ginoo.” Kining maong mini nga mga magtutudlo, nga mamarug diha sa iglesya ug ginaisip nga tinuod sa daghang mga kaigsoonan diha sa pagtoo, gitandi sa apostol ngadto sa “mga mboran nga walay mbig, ug mga dag-um nga napalid sa unos; alang kanila gitagana hangtud sa kahangtoran ang gabon sa kangitngit.” “Ang ulahing kahimtang nila,” siya mipahayag, “labi pa unyang mangil-ad kay sa nahauna. Kay maayo pa lamang unta alang kanila nga wala sila mahibalo sa dalan sa pagkamatarung kay sa motalikod sila tapus mahibalo niini, motalikod gikan sa balaang sugo nga gitugyan kanila.” ABA 457.1
Sa pagdungaw niya latas sa mga kamigan ngadto sa katapusan sa panahon, nadasig si Pedro sa paglatid sa mga kahimtang dinhi sa kalibutan sa hapit na gayud ang ang ikaduhang pag-anhi ni Cristo. “Sa ulahing mga adlaw manungha ang mga mayubiton,” siya misulat, mga magapahiuyon sa ilang kaugalingong pangibog, ug magaingon, Hain na man ang Iyang saad sa pag-anhi? Kay sukad sa pagkamatay sa mga amahan ang tanang mga butang nagpabilin man nga mao ra gihapon sukad pa sa pagkamkod sa kalibutan.” Apan “sa diha nga ang mga tawo magakanayon, Ania ang kalinaw ug kasigurohan, sa kalit moabut kanila ang pagkalaglag maingon sa pagbati sa kasaldt nga moabut sa babaye nga tali-anak, ug sila dili makaikyas.” l Tesalonica 5:3. Hinoon, dili ang tanan malitagan sa mga lingla sa kaaway. Samtang magakahaduul na ang katapusan sa tanang mga butang, adunay mga matinumanon nga makahimo sa pag-ila sa mga ilhanan sa mga panahon. Bisan daghan sa nagaangkong mga magtutoo maglimod sa ilang pagtoo pinaagi sa ilang mga buhat, adunay usa ka salin nga mopadayon hangtud sa katapusan. ABA 457.2
Gibantayan ni Pedro nga kanunay nga buhi sa iyang kasingkasing ang paglaum sa balik ni Cristo, ug iyang gipasaligan ang iglesya sa siguro nga katumanan sa saad sa Manluluwas nga nagingon, “Ug sa mahiadto na Ako ug makaandam na Ako’g luna alang kaninyo, moanhi Ako pag-usab ug pagadawaton Ko kamo.” Juan 14:3. Ngadto sa mga ginasulayan ug sa mga madnumanon ang pag-anhi daw dugay na nga nalangan, apan ang apostol nagpasalig kanila nga nagingon: “Bahin sa Iyang saad ang Ginoo dili langaylangayon, nianang paglangaylangay nga maoy pagsabut sa uban; hinonoa siya mapailubon kaninyo, nga wala magtinguha nga adunay mahanaw kondili nga ang tanan managpakakab-ot unta sa paghinulsol. Apan ang adlaw sa Ginoo moabut sama sa usa ka kawatan, ug unya ang mga langit mawagtang uban sa dakung dinaguok, ug ang mga kasugdanan sa kalibutan mangatunaw sa hilabihang kainit, ug pagasunogon ang yuta ang mga buhat nga ania niini. ABA 457.3
“Sanglit kining tanang mga butanga pagatunawon man sa ingon, pagkakinahanglanon gayud diay nga magkinabuhi kamo sa pagkabalaan ug pagkadiosnon, nga magapaabut sa adlaw sa Dios, nga tungod niini pagaduslitan ug pagatunawon ang mga langit, ug ang mga kasugdanan sa kalibutan mangatunaw sa kalayo. Apan sumala sa Iyang saad kita nagapaabut sa bag-ong mga langit ug usa ka bag- ong yuta diin nagapuyo ang pagkamatarung. ABA 458.1
“Busa, mga hinigugma, sanglit nagapaabut man kamo niining mga butanga, paningkamod gayud ninyo nga mahikaplagan kamo nga wala untay buling o hugaw, ug nga maanaa kamo sa kalinaw. Ug isipa ninyong kaluwasan ang pagkamainantuson sa Ginoo. Sa ingon usab niini ang atong hinigugma nga si Pablo nagsulat kaninyo sumala sa kaalam nga gihatag kaniya.... Busa, mga hinigugma, sa nasayud na kamong daan niini, magbantay kamo basi bayag madaldal kamo ug mawad-an kamo sa inyong kalig-on. Apan kinahanglan managtubo hinoon kamo sa grasya ug sa kahibalo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo.” ABA 458.2
Diha sa tagana sa Dios, si Pedro gitugotan sa pagtapus sa iyang pagpangalagad didto sa Roma, diin ang iyang pagkabilanggo gisugo ni emperador Nero sa susamang higayon sa katapusang pagdakup kang Pablo. Sa ingon niini ang duruha ka veterano nga mga apostol, nga sa daghang mga tuig nagkabulag pagayo sa ilang mga pagbudlay, magapakita sa ilang katapusang pagpanghimatuod alang kang Cristo diha sa kaulohan sa kalibutan, ug sa ibabaw sa yuta niini magaula sa ilang dugo ingon nga binhi sa usa ka dakung alanihon sa mga balaan ug sa mga martir. ABA 458.3
Sukad sa iyang pagkabalik sa iyang pagkadnun-an tapus niya ilimod si Cristo, gisagubang ni Pedro sa walay pagsibog ang katalagman ug nakapakita sa usa ka halangdon nga kaisug sa pagwali sa usa ka nalansang, nabanhaw, ug ningsaka sa langit nga Manluluwas. Samtang siya naghinuktuk diha sa iyang silda iyang nahinumduman ang mga pulong nga gisulo ni Cristo nganha kaniya nga nagingon: “Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon Ako kanimo nga sa batan- on ka pa, ikaw ra ang magbakus sa imong kaugalingon ug ikaw ra ang magbuot sa pagsuroysuroy bisan diin sumala sa imong gusto. Apan migkatigulang mo na, pagatuy-oron mo ang imong mga kamot ug lam ang magabakus kanimo ug magadala kanimo sa dapit nga dili mo gustong adtoan.” Juan 21:18. Sa ingon mini gipahibalo m Jesus ngadto sa disipulo ang mao gayud nga paagi sa iyang kamatayon, ug nagtagna pa gani nga ipadupa ang iyang mga kamot sa krus. ABA 458.4
Si Pedro, ingon nga usa ka Judiyo ug usa ka dumoluong, gihukman nga pagalatuson ug ibitay sa krus. Sa pagpaabut niining makalilisang nga kamatayon, nahinumduman sa apostol ang iyang dakung sala sa iyang paglimud kang Jesus diha sa takna sa Iyang paghusay. Kaniadto nga wala siya maandam sa pag-ila sa krus, karon iyang giisip kini nga usa ka kalipay ang pagtugyan sa iyang kinabuhi alang sa maayong balita, nga nagabad lamang nga, alang kaniya nga nakalimud sa iyang Ginoo, ang pagkamatay sama sa gikamatyan sa iyang Agalon, maoy daku kaayo nga dungog. Sa tininuod si Pedro naghinulsol sa maong sala ug napasaylo ni Cristo, ingon sa makita sa hataas nga sugo nga gihatag kaniya sa pagpakaon sa mga karnero ug mga nadng karnero sa panon. Apan wala siya nakapasaylo sa iyang kaugalingon. Bisan ang hunahuna sa mga paghingutas sa katapusang makalilisang nga talan-awon wala makakunhod sa kapait sa iyang kasub-anan ug paghinulsol. Ingon nga katapusang pabor iyang gihangyo ang birdugo nga kong malumo tuwaron siya paglansang sa krus. Kim nga hangyo gitugotan, ug niining paagiha namatay ang dakung apostol nga si Pedro. ABA 459.1