Samtang ang hamubong mga “suscricion’’ pagadawaton, ang uban dili manlimbasug nga kinahanglan sa pagbaton kanila alang sa hataas nga panahon. Ang mga magbabaligya kinahanglan dili moadto sa panlihok nga walay pagbantay pagtagad. Kinahanglan bation nila nga sila mga mamomoo sa Dios, ug ang pagbigugma sa mga kalag kinahanglan magtoltol kanita sa paglimbasug sa pag-iwag sa mga lalake ug babaye mahatungud sa kamatuoran. Kabubut-on sa Dios nga gihatag ug ang diosnong grasya, mga paagi ug mgakatapusan, magduol da kaayo. Kon ang Iyang mga mamomoo maningkamut kutub sa ilang mahimo, ang Dios magabuhat alang kani- la niadtong dili mahimo sa ilang kaugalingon; apan walay bisan kinsa nga kinahanglan magpa-abut sa pagdaug nga magasalig sa iyang kaugalingon o sa kaugalingon niyang kusog’ Kinahanglan nga ang kakugi ihiusa sa dili matapus nga pagsalig sa Dios. KE 54.1
Ang pagdaginot gikinahanglan sa tanang sanga sa buhat sa Ginoo. Ang kinaiya sa batan-on niining panahona mao ang walay pagtagad pagtamay sa pagdaginot, ug sa paghunahuna niini nga maoy kadawo. Apan ang pagdaginot mahangay sa labing sangkad ug walay tapak nga mga hunahuna ug mga pagbati; walay matuod nga pahatag kon dili kini buhaton. walay bisan kinsa nga kinahanglan maghunahuna nga makapaubos kaniya ang pagtoon sa pagdaginot, ug sa labing maayong paagi sa pagbantay sa mga tinipik. Matud pa ni Kristo, sa human sa Iyang pagbuhat ug usa ka katingalahan, “Tiguma ninyo ang mga tinipik, nga nanghibilin, aron nga walay mausik”. KE 55.1