Kinahanglan patuboon ang mga maayong kinaiya nga ikapakita sa buhat ingon man kadtong dili ikapakita. Ang Kristohanon, samtang andam siya sa paghatag sa malomo nga pagtubag nga makakuha sa kasuko, kinahanglan magbaton ug kaisog sa usa ka maisog sa pagsukol sa dautan. Uban sa gugma nga makapaantus sa tanang mga butang, kinahanglan anaa kaniya ang kusog sa kinaiya nga makapahimo sa iyang gahum, nga matuod nga ‘gahum sa kaayohan. Ang pagtoo kinahanglan mabuhat siyang kinaiya. Ang iyang mga hunahuna kinahanga lan malig-on, kinahanglan nga may pagbati siya nga hamali, sa ibabaw sa tanang katahap sa kadautan. Ang magbahaligya kinahanglan dili magpadaku ea kaugalingon. Sa magapakig-uban siya sa mga tawo, kinahanglan dili siya magbuhat nga aron hinalinggatan gayud siya, magasulti sa iyang kaugalingon sa paagi sa paghambog; kay niining buhata ang mga maalam ug tarong dili mahagugma. Kinahanglan dili 3iya dawo sa iyang mga batasan, ni mapahitas-on ug harianon sa iyang panlihok. Daghan kaayo ang nanaghunahuna nga sila dili makakaplag ug panahon sa pagbasa sa usa sa napulo ka libo ka mga basahon nga gimantala ug ginabaligya. Ug sa makadaghan nahitabo kon ang magbahaligya magapahibalo sa iyang buhat, ang ganghaan sa kasingkasing takpan ug maayo; busa dakung kinahanglan sa pagbuhat sa iyang buhat uban sa maayong paagi, ug sa pagbati nga mapaubsanon ug maampoon. Kinahanglan hinasa siya sa pulong sa Dios, ug andam siya sa mga pulong sa pagbuklad sa mahal nga kamatuoran, ug sa pagpakita sa dakung bili sa lonlon nga butang nga balasahon nga iyang gidala. KE 62.2