Usa lamang ka handumanan nga magapabilin: ang atong Manunubus nagadala sa mga timaan sa Iyang paglansang. Sa Iyang ulo nga nasamad, ug sa Iyang kilid, ang Iyang mga kamot ug mga tiil, mao lamang ang mga tunob sa malupigon nga buhat nga nahimo sa sala. Nagaingon ang manalagna, sa pagtan-aw kang Kristo sa Iyang himaya, “Siya adunay mga kasilaw nga nagagikan sa iyang kilid; ug didto adunay pagatagoan sa iyang gahum.”13Habakuk 3:4. Kanang kilid nga nasamad diin migula ang dugo, nagapakig-uli sa tawo ngadto sa Dios, — anaa ang himaya sa Manluluwas, anaa diha, “pagatagoi ang gahum sa iyang himaya.” “Makagagahum sa pagluwas,” tungud sa paghalad sa pagpanubos, busa siya makusog sa pagsilot sa katarungan alang kanila nga nagatamay sa kalooy sa Dios. Ug ang ilhanan sa Iyang pagkamapainubsanon mao ang Iyang hataas nga dungog; hangtud sa walay katapusan ang mga samad sa Kalbaryo magapakita sa Iyang pagdayeg, ug magapaayag sa Iyang gahum. ADA 512.3