ในวันพิพากษาครั้งใหญ่ในวาระที่สุดหลาย เราจะได้ทราบ ว่าพระเจ้าทรงรู้จักทุก ๆ คนตามชื่อของเขา มีพะยานที่เรามองไม่ เห้นสำหรับการกระทำทุก ๆ อย่างในชีวิตเรา ท่านผู้ที่ทรง ดำเนิกอยู่ท่ามกลางคันประทีปทองคำทั้งเจ็ดได้กล่าวว่า “เรารู้จัก กิจการของเจ้า” (วิวรณ์ บท ๒:๑) พระเยซูผู้เป็นผุ้เลี้ยงแกะที่ดี ได้พยายาม ที่จะแสวงหา คนทั้งหลาย ที่หลงไป เดินอยู่ ตามทางที่คด เคี้ยว แล้วนำเขากลับมาสู่ทางที่สงบสุขและปลอดภัย พระเจ้า ทรงเรียกคนทั้งหลายที่รักความสนุกเพลิดเพลินในโลก และได้ ส่องแสงสว่างแห่งพระคำของพระองคืไปตามทางเดินของเขา เพื่อ เขาจะได้เห็นภัยอันตรายและหนีให้รอดพ้นจากอันตรายนั้น แต่ เขาคงเดินต่อไปเรื่อย ๆ โดยไม่ฟังเสียงเรียกของพระองค์ เขาพูด จาจลกคนองและสนุกสนานขณะที่เดินไปตามถนนสายกว้าง จน ในที่สุด ระยะเวลาที่ พระเจ้า ทรงผ่อนผันให้เขากลับ ใจเสียใหม่ได้ สิ้นสุดลง ทางของพระเจ้าเป็นทางยุติธรรม เมื่อพระองค์ทรงตัด สินลงโทษคนทั้งหลายที่มิได้ประพฤติตามทางขอบธรรม ก็ไม่มี ผู้ใดสามารถจะหล่าคัดค้านพระองค์ได้อีก CCh1 336.2
อำนาจยิ่งใหญ่ที่ดำเนินกิจการอยู่ในธรรมชาติทั้งปวง และ ช่วยค้ำจุสารพัตรทุกสิ่งไว้ หาใช่พลังงานที่ช่วยกระตุ้นเตือนให้ทุก สิ่งทุกอย่างดำเนินชีวิตไปตามหลักทฤษฎี ของพวกนักวิทยาศาสตร์ บางคนไม่ พระเจ้าเป็นวิญญาณ แต่พระองค์ก็เป็นผู้ที่มีรูปกาย ปรากฎ เพราะมนุษย์ได้ถูกสร้างขึ้นตามแบบฉายาของพระองค์ CCh1 337.1
พระหัตถกิจ ของพระเจ้า ในธรรมชาติมิใช่สิ่งที่มีไว้แทน พระเจ้าเองในธรรมชาติ สิ่งต่าง ๆ ที่ปรากฎตามธรรมชาติเป็น เครื่องแสดงให้เห็นพระลักษณะนิสัยของพระเจ้า โดยอาศัยสิ่ง เหล่านั้นเราอาจจะเข้าใจถึงความรัก ฤทธานุภาพและสง่าราศรีของ พระองค์ แต่เราต้องไม่ถือว่าธรรมชาติคือพระเจ้า มนุษย์มีฝีมือ ในทางศิลปะ สามารถจะทำสิ่งต่าง ๆ ที่สวยงามปราณีตได้....สิ่งที่ เป็นที่น่าชื่นชมยินดีในสายตาของมนุษย์....และสิ่งเหล่านี้ช่วยให้ เราได้เรียนรู้ถึงนายช่างผู้ออกแบบสร้างสิ่งต่าง ๆ นั้นขึ้น แต่สิ่ง ต่าง ๆ เหล่านั้นหาใช่ตัวผู้สร้างไม่ เกียรติยศที่ได้รับมิได้อยู่ที่ผล งานของนายช่างนั้น แต่ตัวนายช่างผู้ประดิษฐ์สิ่งของนั้นเป็นผู้ที่ ได้รับเกียรติยศ ดังนั้นแม้ว่าเราจะเห็นแล้วว่าธรรมชาติเป็นเครื่อง แสดงความคิดของพระเจ้า เราจะต้องยกย่องนับถือพระเจ้ามิใช่ ยกย่องนับถือธรรมชาติ CCh1 337.2
ในการสร้างมนุษย์พระเจ้าทรงแสดงให้เห็นว่าพระองค์เป็น ผู้มีรูปร่างปรากฎเป็นตัวตน เพราะพระองค์ทรงสร้างมนุษย์ตาม แบบฉายาของพระองค์ เมื่อพระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ขึ้นนั้นมนุษย์ มีรูปร่างสวยงานแต่ปราศจากชีวิต แล้วพระเจ้าผู้ทรงชีวิตได้ทรง เป่าลมหายใจเข้าในร่างของมนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างนั้น มนุษย์ จึงกลับกบายเป็นสิ่งที่มีชีวิตหายใจได้ และมีสติปัญญาความคิด อวยวะทุกส่วนของมนุษย์เริ่มทำงาน หัวใจ เส้นโลหิตใหญ่ เส้น โลหิตฝอย ลิ้น มือ เท้า และสัมผัสทั้งห้า และสมองต่างก็เริ่มทำ งานตามหน้าที่ของมัน และอวยวะเหล่านั้นต้องอยู่ภายใต้กฎข้อ บังคับ มนุษย์ได้กลับกลายเป็นผู้ที่มีชิวิตอยู่โดยอาศัยพระเยซูคริสต์ พระเจ้าผู้มีรูปกายได้ทรงสร้างมนุษย์และประทานสติปัญญาและ ฤทธิ์อำนาจให้เขา CCh1 338.1
อวยวะในร่างกายของเรามิได้ถูกซ่อนจากพระองค์เมื่อพระ องค์ทรงสร้างเราในที่เร้นลับ พระเนตรของพระองค์ทรงมองเห็น อวยวะต่าง ๆ ในร่างกายเรา และในสมุดทะเบียนของพระองค์ ๆ ทรงจารำชื่อ อวยวะเหล่านั้นไว้ ก่อนที่ พระองค์ จะทรงสร้างอวยวะ เหล่านั้นเสียอีก CCh1 339.1
พระเจ้าทรงมุ่งหมาย สร้างมนุษย์ ให้สูงกว่า สรรพสิ่งอื่น ๆ ที่พระองค์ทรางสร้าง แลพระองค์ทรงมุ่งหมายที่จะให้มนุษย์สำแดง ความคิดและสง่าราศรีของพระองค์ให้ปรากฎ แต่มนุษย์ต้องไม่ ยอกย่องตัวเองขึ้นให้เท่าเทียมพระเจ้า CCh1 339.2