Dziesięcinę składano Bogu ze wszystkich dóbr doczesnych: pól, sadów, trzód i stad oraz pracy rąk i mózgów. Miało to przypominać ludowi prawdę, że Pan jest właścicielem wszystkiego na ziemi i Jemu zawdzięcza się dobrodziejstwa i łaski. Takiemu samemu celowi służyło prawo zrzeczenia się na rzecz biednych części swojej własności. Miało ono na celu ratowanie człowieka przed samolubstwem, które zawęża horyzonty i uczucia. Metoda ta miała w człowieku obudzić szlachetne odruchy. — Wychowanie 32. PM 226.4