Pieniądze nie są nam dane, abyśmy zyskali większe poważanie i mieli powód do dumy. Jako wierni szafarze powinniśmy spożytkować je na cześć i chwałę Bożą. Niektórym wydaje się, że Panu należy się tylko część środków. Gdy odłożą pewną część na cele religijne i dobroczynne, resztę traktują jako swoją własność, którą mogą dowolnie dysponować. Lecz tutaj popełniają błąd, bowiem wszystko, co posiadamy, należy do Boga, i musimy zdać Mu rachunek z naszego szafarstwa. Ze sposobu, w jaki wydatkujemy każdy grosz, widać, czy miłujemy Pana nade wszystko, a bliźniego swego jak siebie samego. PM 230.3
Pieniądz ma wielką wartość i może uczynić wiele dobrego. W rękach dzieci Bożych jest żywnością dla głodnych, napojem dla spragnionych i odzieżą dla nagich. Jest obroną uciśnionych i środkiem pomocy dla chorych. Pieniądz sam w sobie nie ma większej wartości niż piasek; nabiera jej wtedy, gdy staje się błogosławieństwem dla innych i służy dziełu Chrystusa. — Przypowieści Chrystusa 227. PM 230.4