Rekreacja jest potrzebna tym, którzy wykonują pracę fizyczną, ale jeszcze ważniejsza jest dla tych, którzy pracują głównie umysłowo. Nie jest niezbędne dla naszego zbawienia ani dla chwały Bożej, byśmy pracowali umysłowo bez przerwy i nadmiernie, nawet zajmując się tematyką religijną. Istnieją rozrywki takie jak taniec, gra w karty, szachy, warcaby itp., których nie możemy pochwalać, gdyż niebo je potępia. Te rozrywki otwierają drogę wielkiemu złu. Nie są dobroczynne w swoim działaniu, ale wywołują ekscytację, powodując w niektórych umysłach namiętność do gier prowadzącą do hazardu i marnotrawstwa. Wszystkie tego rodzaju gry powinny być potępione przez chrześcijan, a w ich miejsce należy zalecać coś zupełnie nieszkodliwego. PM 292.4
Ukazano mi, że dni wolne od pracy należy spędzać, nie upodabniając się do świata, ale też nie w sposób rutynowy, gdyż może to spowodować rozgoryczenie u naszych dzieci. W te dni, gdy istnieje niebezpieczeństwo, że nasze dzieci zostaną wystawione na złe wpływy i ulegną zepsuciu przez przyjemności i życie światowe, niechaj rodzice wymyślą coś, co zajmie miejsce niebezpiecznych rozrywek. Pozwólcie waszym dzieciom zrozumieć, że macie na myśli ich dobro i szczęście. PM 293.1
Niech kilka rodzin mieszkających w mieście czy wiosce zbierze się razem, odłoży powszednie zajęcia, które wyczerpują ich fizycznie i umysłowo, by urządzić wycieczkę na łono przyrody, nad jezioro albo do przyjemnego lasu, gdzie można podziwiać piękno przyrody. Powinni przygotować prosty i zdrowy prowiant — najlepsze owoce i pełnowartościowe produkty zbożowe — a następnie urządzić piknik w cieniu drzew, pod sklepieniem nieba. Wyprawa, ruch na świeżym powietrzu i piękne krajobrazy obudzą apetyt, a takiej uczty nawet król będzie mógł im pozazdrościć. PM 293.2
Przy takich okazjach rodzice i dzieci powinni czuć się wolni od trosk, trudu i zmartwienia. Rodzice powinni stać się jak dzieci dla swoich pociech, czyniąc czas tak przyjemnym, jak to możliwe. Niech cały dzień zostanie poświęcony na taką rekreację. PM 293.3
Ruch na świeżym powietrzu będzie dobroczynny dla zdrowia tych, którzy na co dzień wykonują siedzącą pracę w czterech ścianach. Wszyscy, którzy mają taką możliwość, powinni tego rodzaju postępowanie uważać za swój obowiązek. Nic nie zostanie stracone, a wiele zyskane. Wrócą do swoich zajęć z nowym życiem i nową odwagą, by przystąpić do pracy z gorliwością, lepiej przygotowani do odpierania choroby. — Testimonies for the Church I, 514-515. PM 293.4