Obcując z ludźmi, przenieśmy się w ich położenie. Przedstawmy sobie ich uczucia, trudności, rozczarowania, radości i cierpienia oraz postępujmy tak, jak byśmy chcieli, by z nami postąpiono, gdybyśmy znaleźli się na ich miejscu. Jest to zasada uczciwości i jest równoznaczna z wyrokiem prawa: “Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego.” Mateusza 19,19. Zasada ta jest głównym tematem nauki proroków. Stanowi ona zasadę nieba i będzie praktykowana przez wszystkie istoty nadające się do życia w świętej społeczności nieba. PM 312.1
Ta złota zasada postępowania jest zasadą prawdziwej uprzejmości, a najlepiej oddana jest w życiu i charakterze Chrystusa. Nauki z Góry Błogosławienia 125. Ach, jakież promienie łagodności i piękna roztaczało codzienne życie naszego Zbawiciela! Jakaż słodycz płynęła z samej Jego obecności! Ten sam duch będzie się objawiał w Jego dzieciach. Ci, w których mieszka Chrystus, będą otoczeni boską atmosferą. Ich białe szaty czystości będą pachnieć wonią ogrodu Pana. Ich twarze będą odzwierciedlać Jego światło oświetlające ścieżki dla potykających się i zmęczonych stóp. PM 312.2
Nikt, kto ma prawdziwe pojęcie, czym jest doskonały charakter, nie zaniedba okazywania współczucia i czułości Chrystusa. Wpływ łaski ma łagodzić serce i oczyszczać uczucia, nadając niebiańską delikatność i poczucie stosowności. — Thoughts from the Mount of Blessing 192-193. PM 312.3