Bóg zaprasza nas: “Wstąpcie do mnie na górę”. Zanim Mojżesz mógł się stać narzędziem Bożym w wyzwoleniu Izraela, miał wyznaczone czterdzieści lat społeczności z Nim w górskiej samotni. Zanim przekazał faraonowi Boże poselstwo, rozmawiał z aniołem w gorejącym krzaku. Przed otrzymaniem prawa Bożego, jako przedstawiciel Jego ludu, został wezwany na górę, by ujrzeć Jego chwałę. Zanim wykonał sąd nad bałwochwalcami, został ukryty w rozpadlinie skalnej, a Pan powiedział: “I ogłoszę imię “Pan” przed tobą (...) Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie (...) nie usprawiedliwiający winnego”. 2 Mojżeszowa 33,19; 34,6.7 (BG). Zanim złożył swe brzemię troski o Izraela, wezwał go Bóg na górę Pizga i pokazał mu wspaniałość ziemi obiecanej. SWL 380.2
Zanim uczniowie wyszli, aby spełniać swą misję, zawołano ich, aby poszli wraz z Jezusem na górę. Przed mocą i chwałą Pięćdziesiątnicy była noc społeczności ze Zbawicielem, spotkanie na górze w Galilei, scena pożegnania na Górze Oliwnej, gdzie otrzymali obietnicę od aniołów, oraz dni modlitwy i społeczności w czasie wieczerzy paschalnej. SWL 380.3
Kiedy Jezus przygotowywał się do wielkiej próby lub do ważnego dzieła, udawał się samotnie w góry i spędzał noc na modlitwie do swego Ojca. Noc modlitwy poprzedzała wyświęcenie apostołów, kazanie na górze, przemienienie, śmiertelną męczarnię na dziedzińcu sądowym i krzyżu oraz chwałę zmartwychwstania. SWL 380.4