Pracownicy w naszych instytucjach powinni działać tak, jakby byli częścią firmy, w której pracują. Nie powinni zastrzegać sobie, że będą pracować tylko tyle godzin, ile ich obowiązuje. W wyjątkowych sytuacjach, gdy potrzebna jest ich pomoc, powinni chętnie i bez szemrania poświęcić nieco więcej czasu. Powinni też odczuwać głębokie zainteresowanie powodzeniem instytucji, w której pracują. W ten sposób zachęcą innych do zaangażowanej i poświęconej pracy. RS 171.5
Chrystus powiedział: “Pozbierajcie pozostałe okruchy, aby nic nie przepadło!”. Niechaj ci, którzy wykonują jakiekolwiek zadania w naszych instytucjach, wezmą sobie do serca to polecenie. Niech baczą, by nie marnować duchowych i doczesnych środków dostarczanych przez Pana. Oszczędność powinna być wpajana naszym pracownikom. Za pomocą przykładu i pouczenia rodzice muszą uczyć dzieci, by umiały ograniczać swoje wydatki do minimum. Wiele biednych rodzin znalazło się w nędzy, ponieważ w nieprzemyślany sposób wydawali pieniądze, gdy tylko je otrzymywali. RS 172.1
Kucharz w sanatorium musi także nauczyć się oszczędności. Musi być świadom, że nie wolno mu marnować pożywienia. RS 172.2