Bóg działa przez ludzi; ktokolwiek więc pobudza sumienia ludzi, zachęcając ich do dobrych uczynków i prawdziwego zainteresowania się rozwojem sprawy Bożej, czyni to nie z siebie, ale z Ducha Bożego, który działa przez niego. Ślubowania złożone w takich okolicznościach mają święty charakter, gdyż są owocem działania Ducha Bożego. Jeśli takie ślubowania są spełniane, niebo przyjmuje to jako miłą ofiarę, a ochotni dawcy są zaliczeni do tych, którzy gromadzą sobie skarb w niebie. Tacy ludzie czynią dobrą inwestycję na przyszłość i mocno trzymają się żywota wiecznego (...). RS 197.1