Wskazówki, dotyczące darów, udzielone przez Ducha Świętego, za pośrednictwem apostoła Pawła, przedstawiają zasadę, która ma zastosowanie także do dziesięcin: “Pierwszego dnia w tygodniu niechaj każdy z was odkłada u siebie i przechowuje Dotyczy to nie tylko rodziców, ale i dzieci; zarówno bogatych, jak i biednych. “Każdy, tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje”. Dary mają być ofiarowane w uznaniu wielkiej dobroci Boga wobec nas. RS 51.2
Jaki lepszy czas można wybrać na odkładanie dziesięcin i darów dla Boga? W sabat rozmyślaliśmy nad Jego dobrocią. Podziwialiśmy Jego dzieło stworzenia i dowody Jego odkupieńczej mocy. Nasze serca wypełniły się wdzięcznością za Jego wielką miłość. A teraz, zanim zacznie się codzienna praca w tygodniu, oddajemy Mu to, co do Niego należy, aby wyrazić naszą wdzięczność. Taka praktyka stanie się cotygodniowym kazaniem, świadczącym, że Bóg jest właścicielem wszystkiego, co mamy, a my jesteśmy Jego szafarzami, mającymi przynosić Mu chwałę mądrym wykorzystywaniem dóbr, które nam powierzył. Uznanie naszego zobowiązania wobec Boga wzmacnia nasze poczucie obowiązku. Wdzięczność pogłębia się, gdy ją wyrażamy, a radość, która jest z nią związana, ożywia duszę i ciało. — The Review and Herald, 4 luty 1902. RS 51.3