Zwykło się sądzić, że talenty są dane tylko uprzywilejowanej klasie ludzi, z wyłączeniem innych, którzy zatem nie są powołani do udziału w trudzie i nagrodzie. Nie taki jest jednak sens przypowieści. Gdy Mistrz opuszczał dom, wezwał swoje sługi i dał każdemu zadanie do wykonania. Cała rodzina Boża ponosi odpowiedzialność za używanie dóbr Pańskich (...). RS 75.4
W większym lub mniejszym stopniu, wszyscy ponoszą odpowiedzialność za talenty, otrzymane od swego Pana. Duchowe, umysłowe i fizyczne zdolności, wpływ, pozycja społeczna, posiadane dobra, uczucia, sympatia — wszystko to cenne talenty, których należy używać, by wykonać dzieło Mistrza, by były zbawione dusze, za które umarł Chrystus. — The Review and Herald, 26 październik 1911. RS 75.5