Nikt nie powinien narzekać, że nie posiada wielu talentów. Gdy używamy na chwalę Bożą talentów, które On nam dał, będą się one rozwijać. Nie czas użalać się nad naszą pozycją w tym życiu i usprawiedliwiać zaniedbania w rozwijaniu naszych umiejętności tym, że nie mamy talentów, które chcielibyśmy posiadać, mówiąc: “Ach, gdybym miał takie dary i umiejętności jak ten czy tamten, zainwestowałbym wiele w sprawę Pańską”. Wszystko, czego Mistrz oczekuje od nas, to byśmy mądrze i dobrze używali tych talentów, które już posiadamy (...). RS 77.4
Mam nadzieję, że we wszystkich zborach podjęte zostaną wysiłki, by pobudzić tych, którzy nic nie robią. Oby Bóg uświadomił im, że wymaga od nich rozwijania jednego talentu, jaki posiadają; a jeśli zaniedbają zdobywanie kolejnych talentów, utracą nie tylko ten talent, który posiadają, ale i własne dusze. Mam nadzieję, że w naszych zborach zajdą poważne zmiany. Pan domu ma zamiar powrócić i rozliczyć się ze swoimi sługami z talentów, które im powierzył. Oby miał wówczas litość nad tymi, którzy dzisiaj nic nie robią! Ci, co usłyszą zaproszenie: “Dobrze, sługo dobry i wierny”, to ludzie, którzy rozwijali swoje zdolności i korzystali ze swych środków dla chwały Bożej. — The Review and Herald, 14 marzec 1878. RS 78.1