Jednakże nie powinniście sądzić, że waszym obowiązkiem jest odżywiać się bardzo skromnie. Sami musicie rozpoznać, co powinniście jeść, jakiego rodzaju pożywienie jest dla was najlepsze, a następnie trzymać się tego, co dyktuje wam rozsądek i sumienie. W czasie posiłku porzućcie troski i przygnębiające myśli. Nie spieszcie się, ale jedzcie powoli i z radością, a wasze serca niech będą pełne wdzięczności dla Boga za wszystkie Jego błogosławieństwa. Nie przystępuj do pracy umysłowej natychmiast po posiłku. Zamiast tego zażywaj umiarkowanego ruchu na świeżym powietrzu i daj żołądkowi czas na rozpoczęcie jego pracy. SE 163.3
Nie są to sprawy mało znaczące. Musimy na nie zważać, jeśli zależy nam na tym, by praca w poszczególnych dziedzinach dzieła przebiegała sprawnie i we właściwy sposób. Charakter i skuteczność pracy zależą w znacznym stopniu od fizycznego stanu pracowników. Wiele posiedzeń ważnych komitetów odbywało się w niewłaściwej atmosferze wskutek niestrawności, na którą cierpieli uczestnicy. Wiele kazań miało smutny, przygnębiający wydźwięk z powodu niestrawności kaznodziejów. SE 163.4
Zdrowie jest nieocenionym błogosławieństwem i ma ściślejszy związek z sumieniem i pobożnością, niż wielu to sobie uświadamia. Stan zdrowia ma bezpośredni wpływ na zdolność działania. Każdy kaznodzieja powinien wiedzieć, że jeśli ma być wiernym opiekunem trzody Pańskiej, musi zachować wszystkie swoje siły w stanie umożliwiającym mu jak najlepsze pełnienie służby. SE 163.5
Nasi pracownicy powinni w praktyce stosować zasady zdrowego stylu życia. Czytajcie najlepsze książki na ten temat i uważajcie za swój obowiązek przestrzeganie tego, co rozum wskazuje wam jako słuszne. SE 164.1
*****
Pan wskazał mi, że wielu ludzi zostanie uratowanych przed fizyczną, umysłową i moralną degradacją dzięki praktycznemu wpływowi reformy zdrowia. Należy organizować wykłady i publikować książki o tematyce zdrowotnościowej. Zasady reformy zdrowia zostaną dobrze przyjęte i wielu ludzi (...) krok po kroku przyjmie szczególne prawdy przeznaczone na obecny czas. — Testimonies for the Church VI, 378.379. SE 164.2