Kiedy rozpoczyna się pracę na nowym terenie, należy rozpocząć działalność edukacyjną i udzielać pouczeń, przepis za przepisem, nakaz za nakazem, trochę tu, trochę tam. Nie kazanie jest najważniejsze, ale praca od domu do domu oraz nauczanie i wyjaśnianie Słowa Bożego. Jedynie ci pracownicy, którzy działają zgodnie z metodami, jakimi posługiwał się Chrystus, będą pozyskiwać dla niego ludzi. Należy raz po raz powtarzać te same prawdy, a pracownik musi całkowicie polegać na Bogu. Jakież bogate doświadczenie zdobywa nauczyciel, kiedy uczy tych, którzy dotąd byli w ciemnościach. On także się uczy, a gdy wyjaśnia Pismo Święte innym, Duch Święty działa na jego umysł i serce, dając mu chleb żywota dla ludzi złaknionych prawdy. SE 309.2
Pracownik misji zagranicznej będzie się stykał z ludźmi różniącymi się między sobą wykształceniem, zamożnością i inteligencją, będzie więc musiał stosować różne metody pracy, by wyjść naprzeciw potrzebom tych wszystkich, dla których pracuje. Poczucie własnej bezradności będzie go kierować do Boga i do Biblii w poszukiwaniu światła, siły i wiedzy. SE 309.3
Metody i środki, za pomocą których osiągamy pewne cele, nie zawsze są takie same. Misjonarz musi postępować rozumnie. Doświadczenie wskaże najrozsądniejszy kierunek, jaki należy obrać w określonych okolicznościach. Bywa, że zwyczaje i klimat kraju stwarzają taką sytuację, która byłaby nie do zaakceptowania gdzie indziej. O ile coś trzeba zmienić należy to zmienić na lepsze, ale nie powinno się tego robić zbyt gwałtownie i niedelikatnie. SE 309.4
Nie wolno się spierać o drobnostki. Duch miłości i łaski Chrystusowej wiąże serce z sercem i sprawia, że ludzie otwierają okna duszy w stronę nieba, a zamykają je dla spraw ziemskich. Mocą prawdy można pokonać wiele trudności i zażegnać spory toczące się od dawna. Wielka, wspaniała obietnica: “Na ziemi pokój ludziom, w których [Bóg] ma upodobanie” (Łukasza 2,14), będzie się spełniać w znacznie większym stopniu wtedy, gdy wierzący w Chrystusa będą naprawdę współpracownikami Bożymi. SE 310.1