Przywilejem rodziców jest zabranie swoich dzieci do bram miasta Bożego i oznajmienie: JWD 11.1
— Starałem się uczyć moje dzieci, by miłowały Pana, czyniły Jego wolę i przynosiły Mu chwałę. JWD 11.2
Przed takimi osobami brama zostanie szeroko otwarta, a rodzice i dzieci wejdą do środka. Jednak nie wszyscy mogą tam wejść. Niektórzy pozostaną na zewnątrz ze swoimi dziećmi, których charaktery nie zostały przekształcone przez podporządkowanie się woli Bożej. Ręka zostanie podniesiona i rozlegną się słowa: JWD 11.3
— Zaniedbaliście rodzinne obowiązki. Nie wykonaliście dzieła, które przygotowałoby duszę do zamieszkania w niebie. Nie możecie wejść. JWD 11.4
Bramy zamkną się przed dziećmi, gdyż nie nauczyły się czynić woli Pańskiej, a przed rodzicami, ponieważ zaniedbali obowiązki spoczywające na nich. — Manuscript 31, 1909. JWD 11.5
Ze Słowa Bożego i świadectw Ducha Świętego płynie światło, tak iż nikt nie musi błądzić w kwestii obowiązku. Pan pragnie, by rodzice tak wychowywali dzieci, by znały Go i szanowały Jego wymagania. Rodzice mają uczyć dzieci jako młodszych członków rodziny Bożej, by miały one piękne charaktery i miłe usposobienie, aby były gotowe jaśnieć na niebiańskim dworze. Zaniedbując swoje obowiązki i pozwalając dzieciom na czynienie zła, rodzice zamykają przed nimi bramy miasta Bożego. Te fakty należy przedstawić z naciskiem rodzicom. Muszą oni uświadomić sobie swoje zaniedbane dzieło i podjąć je. — Testimonies for the Church V, 325-326. JWD 11.6