Go to full page →

Ostatnie poselstwo łaski SS2 267

Pan niebios nie ześle na ziemię swych wyroków za nieposłuszeństwo i występek, zanim nie wyśle strażników, by ostrzegli świat i ludzi. Nie zakończy czasu próby, zanim to poselstwo nie zostanie w sposób wyraźny ogłoszone. Prawo Boże musi być wywyższone. Jego żądania muszą być przedstawione w ich prawdziwym i świętym charakterze, żeby lud mógł sam zdecydować, czy opowiedzieć za prawdą, czy przeciwko niej. Mimo to Bóg w sprawiedliwości skróci swe dzieło. Poselstwo o sprawiedliwości Chrystusa musi rozbrzmiewać od jednego krańca ziemi aż do drugiego, przygotowując drogę Panu. Taka jest chwała Boża, w której zakończy się dzieło trzeciego anioła. SS2 267.4

Nie ma na naszym świecie dzieła tak doniosłego, tak wielkiego i świętego, tak chwalebnego, które Bóg tak ceni, jak właśnie dzieło ewangelii. Poselstwo głoszone w obecnym czasie jest ostatnim poselstwem łaski, danym upadłemu światu. Ci, których obdarzono łaską, by to poselstwo usłyszeli, a którzy uparcie odmawiają zwrócenia uwagi na zawarte w nim przestrogi, niweczą ostatnią nadzieję ratunku. Drugiego czasu łaski nie będzie. SS2 268.1

Słowo prawdy, brzmiące: “Napisane jest” — to ewangelia, którą mamy zwiastować. Żaden płomienny miecz nie strzeże tego drzewa życia. Każdy, kto chce, może z niego skorzystać. Nie ma takiej siły, która by mogła jakiejkolwiek duszy przeszkodzić w zerwaniu owocu z tego drzewa. Każdy może spożywać ten owoc i żyć wiecznie. SS2 268.2

Tajemnice, w które aniołowie pragną wejrzeć, a prorocy, królowie i sprawiedliwi ludzie chcieli zrozumieć, będą poselstwami od Boga zwiastowanymi światu przez Kościół ostatków. Prorocy prorokowali o tym i pragnęli zrozumieć to, co sami przepowiadali. Jednak nie dano im tej łaski. Tęsknili, by zobaczyć to, co my widzimy, i usłyszeć to, co my słyszymy, ale nie mogli. To wszystko zobaczą i usłyszą wtedy, kiedy Chrystus przyjdzie po raz drugi, otoczony niezliczoną rzeszą, której żaden człowiek nie jest w stanie zliczyć, i wyjaśni, czym jest zbawienie dokonane mocą Jego wielkiej ofiary. SS2 268.3