Obrzydliwości, będące przyczyną wzdychania i płaczu wiernych, to było wszystko, co mogli oni dostrzec wzrokiem. Daleko cięższe grzechy, które wywołały zapalczywość czystego i świętego Boga, nie były jednak ujawnione. Wielki znawca serc zna każdy grzech popełniony w tajemnicy przez narzędzia nieprawości. Osoby te czują się bezpieczne licząc na cierpliwość Bożą. Popełniają wykroczenia coraz śmielej i wmawiają sobie, że Pan tego nie widzi. A potem postępują tak, jak gdyby Bóg opuścił ziemię. Bóg jednak ukaże ich obłudę i odsłoni przed innymi te grzechy, które starali się ukryć tak starannie. SS2 45.1
Żadna wysoka ranga, żadna godność czy świecka mądrość, żadne stanowisko w świętym dziele nie mogą uchronić ludzi od obowiązku porzucenia praktyk wypływających z własnego przewrotnego serca. Okaże się, że ci, którzy uchodzili za ludzi godnych i sprawiedliwych, są przywódcami odstępców, przykładem obojętności i lekceważenia łaski Bożej. Bóg nie ścierpi dłużej ich niegodziwego postępowania oraz złych dróg i w swoim gniewie rozliczy się z nimi bez łaski i miłosierdzia. SS2 45.2
Pan niechętnie odsuwa się od tych, którzy doznali błogosławieństwa, mogli Go poznać, zostali opromienieni wielkim światłem i odczuli potęgę słowa w służbie dla dobra innych. Z początku byli Jego wiernymi sługami, uprzywilejowanymi Jego obecnością i kierownictwem, ale odwrócili się od Niego i wprowadzili innych w błąd. Dlatego też ściągnęli na siebie niełaskę Boga. SS2 45.3