Pan wzywa swój lud do powstania ze snu. Koniec wszystkich rzeczy jest bliski. Gdyby ci, którzy znają prawdę, byli współpracownikami Boga, pokazałyby się owoce sprawiedliwości. Dzięki objawieniu miłości Bożej w misjonarskich usiłowaniach wiele osób by się przebudziło i zrozumiało, jak grzeszne jest ich postępowanie. Pojęliby, że własny egoizm uczynił ich niezdolnymi do tego, by stać się współpracownikami Boga. Objawienie miłości Bożej w bezinteresownym służeniu innym jest środkiem prowadzącym dusze do uwierzenia w Słowo Boże dokładnie tak, jak się czyta. SS3 213.3
Bóg pragnie pokrzepić swój lud darem Ducha Świętego, ochrzcić go na nowo w swojej miłości. Nie ma potrzeby odczuwania braku Ducha w zborze. Po wniebowstąpieniu Chrystusa Duch Święty zstąpił na czuwających, modlących się, wierzących uczniów w takiej pełni i mocy, że każde serce zostało Nim dotknięte. W przyszłości całą ziemię ma oświecić chwała Boża. Święty wpływ ma spływać na ziemię od tych, których uświęciła prawda. Ziemia ma być otoczona atmosferą łaski. Duch Święty ma pracować nad sercami ludzkimi, objawiając im jednocześnie boskie rzeczy. SS3 213.4
Wielkim błędem jest zanieść prawdę na nowe miejsce, a potem cierpieć na brak odwagi, energii i taktu, by prowadzić sprawę dalej, aż do skutku. Dzieło jest wtedy prowadzone bez wszechstronnego i uporczywego wysiłku, tak niezbędnego w takich okolicznościach. Gdy praca z trudem idzie naprzód, napotyka się na opór, wtedy tchórząc robi się w tył zwrot, zamiast uciec się do Boga, modlić się i z płaczem w wierze uchwycić się źródła światła, mocy i siły, aż chmury rozejdą się i ciemność pierzchnie. Wiara umacnia się w walce ze zwątpieniami i przeciwnymi wpływami. Doświadczenie zdobyte w takich próbach ma większą wartość niż najkosztowniejsze klejnoty. — Testimonies for the Church III, 555 (1875). SS3 214.1