Gdy doświadczeni kaznodzieje podejmują szczególne wysiłki w miejscowości, gdzie mieszkają bracia i siostry, to na wierzących spoczywa poważny obowiązek uczynienia wszystkiego, co leży w ich mocy, by działalności Pana utorować drogę. Z modlitwą powinni zbadać swe serca i przygotować Królowi drogę wyzbywszy się każdego grzechu, który by przeszkadzał im we współpracy z Bogiem i braćmi. SS3 240.4
Nie zawsze w pełni rozumie się tę powinność. Często szatan wprowadza do zboru ducha, który uniemożliwia członkom zrozumienie nadarzających się sposobności do pełnienia służby. Nierzadko wierni pozwalali nieprzyjacielowi działać przez siebie właśnie w tym czasie, kiedy całkowicie powinni byli poświęcić się Bogu i rozwojowi Jego dzieła. Nieświadomi zbaczali i to daleko ze ścieżki sprawiedliwości. Krytykowali, gderali i objawiali faryzeuszowską pobożność i wyniosłość, czym wielce zasmucali Ducha Bożego, tak że odstąpił od nich, a oni poważnie hamowali działalność posłańców Bożych. SS3 240.5
To zło było wskazywane wiele razy i w wielu miejscach. Niekiedy ci, którzy chętnie ganili, surowo osądzali i potępiali, żałowali swego postępowania i nawracali się. Wtedy Bóg mógł ich użyć dla chwały swego imienia i dla swojej czci. SS3 241.1
Żyjemy w szczególnym okresie historii świata. W krótkim czasie musi dokonać się potężne dzieło; każdy chrześcijanin musi pomóc i wykonać swoją część pracy. Bóg szuka mężów, którzy chcą się poświęcić ratowaniu dusz. Gdy zaczniemy pojmować, jaką ofiarę złożył Chrystus dla ratowania ginącego świata, będą widoczne potężne zmagania o zbawienie dusz. Ach, gdyby wszystkie nasze zbory mogły zobaczyć i uświadomić sobie bezgraniczną ofiarę Chrystusa! SS3 241.2