Występując przeciwko obżarstwu, opilstwu i nieumiarkowaniu musimy uwzględnić warunki, w jakich żyją dane rodziny, sytuacje, w jakich się znajdują. Bóg troszczy się o wszystkich ludzi, żyjących w rozmaitych krajach świata. Wszyscy ci, którzy pragną stać się współpracownikami Boga muszą starannie tę rzecz rozważyć, zanim określą dokładnie, co można, a czego nie powinno się jeść. Powinniśmy nawiązać kontakty z wieloma ludźmi. Gdyby jedynie w skrajny sposób uczono zasad reformy zdrowia tych, którym warunki, w jakich żyją, nie pozwalają ich przyjąć, przyniosłoby to większą szkodę niż pożytek. Głosząc ewangelię ubogim według udzielonych mi wskazówek powinnam im powiedzieć, że mają spożywać pokarm jak najbardziej pożywny. Nie mogę im natomiast oświadczyć: “Nie wolno wam jeść jaj, pić mleka ani stosować śmietany. Nie możecie przyrządzać pożywienia z masłem”. Ewangelia musi być głoszona ubogim, ale nie nadszedł jeszcze czas ustalania najsurowszych zasad odżywiania. SS3 254.3