Chrystus ostrzegał uczniów przed trudnościami, jakie ich spotkają, gdy będą działać jako ewangeliści. Wiedział, jakie będą ich cierpienia, jakie doświadczenia i ciężary będą musieli znosić. Nie chciał ukrywać przed nimi, z czym będą musieli walczyć, by czas boleści nie spadł na nich znienacka i nie zachwiał ich wiarą. “Teraz powiedziałem wam, zanim się to stanie” — oświadczył — “abyście uwierzyli, gdy się to stanie”. Jana 14,29. Utrapienie, które nadejdzie, powinno raczej wzmocnić wiarę, niż ją osłabić. Powinni mówić jeden do drugiego: “On nam powiedział, że to przyjdzie, i co musimy czynić, by móc się z tym spotkać”. SS3 278.3
Chrystus powiedział: “Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie tedy roztropni jak węże i niewinni jak gołębice. (...) I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego, ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony”. Mateusza 10,16.22. Ludzie nienawidzili Chrystusa bez przyczyny. Czy to dziwne więc, że będą znienawidzeni również ci, którzy noszą Jego znak i pełnią Jego służbę? Będą uważani za wyrzutków społeczeństwa. “A gdy was prześladować będą w jednym mieście, uciekajcie do drugiego”. Nie jest to wolą Bożą, żebyście lekkomyślnie ofiarowali swoje życie. “Zaprawdę powiadam wam: Zanim zdążycie obejść miasta Izraela, Syn Człowieczy przyjdzie”. Mateusza 10,28. SS3 278.4
Ludziom trzeba zanieść szczerą, stanowczą prawdę. Jednak powinniśmy ją przedstawiać w duchu Chrystusa. Mamy być jak owce wśród wilków. Wszyscy, którzy w imię Chrystusa nie biorą pod uwagę ostrzeżeń, jakie On dał, i nie ćwiczą się w cierpliwości i samozaparciu, stracą wspaniałe okazje działania dla Mistrza. Pan nie dał swemu ludowi polecenia, by być napastliwym wobec tych, którzy przekraczają Jego przykazania. W żadnym razie nie wolno napadać na inne Kościoły. Nie wolno zapominać, że my, jako lud, któremu zwierzono święte prawdy, byliśmy niedbali i niewierni. Dzieło zostało ograniczone do niewielu miejscowości, aż ludzie zamieszkujący te miejscowości stali się nieczuli na ewangelię. Ciężko jest wywrzeć wpływ na serca, które tak dużo o prawdzie słyszały, a jednak ją odrzuciły. SS3 279.1
To wszystko obróciło się teraz przeciwko nam. O ile dalej posunęłaby się nasza działalność, o ile więcej byśmy zrobili, gdybyśmy podjęli poważne wysiłki, by dotrzeć do tych, którzy po nawróceniu daliby właściwy obraz tego, co prawda na obecny czas zdolna jest uczynić dla człowieka. To jest niesłuszne, by niektóre tylko ośrodki korzystały ze wszystkich przywilejów, podczas gdy inne są zaniedbane. SS3 279.2