Teorię prawdy mamy nie tylko publikować, ale przedstawiać ją w praktyce, naszym charakterem i życiem. Nasze wydawnictwa mają być dla świata ucieleśnieniem zasad chrześcijańskich. Jeżeli te instytucje spełniają cele, jakie im Bóg wytyczył, to sam Chrystus staje na czele pracujących tam ludzi. Święci aniołowie strzegą pracy każdego działu. Wszystko, co w wydawnictwach się dzieje, powinno mieć pieczęć Bożą i odzwierciedlać Jego chwałę. SS3 101.4
Bóg zarządził, by Jego dzieło zostało przedstawione światu w sposób wyraźny, świętobliwy. Chciałby, żeby Jego dzieci swoim życiem objawiały przewagę chrześcijaństwa nad światowością. Dzięki łasce Bożej uczyniono wszystko, co było potrzebne, abyśmy w swoich czynach odzwierciedlili wyższość zasad niebiańskich nad zasadami tego świata. Powinniśmy pokazać, że pracujemy według wznioślejszych planów niż świat. We wszystkich sprawach musimy ukazać czystość charakteru, udowodnić, że prawda, którą przyjęliśmy i wyżywamy, czyni z nas synów i córki Boże, dzieci Niebieskiego Króla, i sprawia, że jesteśmy uczciwi, szlachetni, a ponadto wierni, sumienni i szczerzy, zarówno w drobnych, jak i w doniosłych sprawach w życiu. SS3 102.1
Bóg pragnie, aby w całej naszej działalności objawiała się doskonałość Jego charakteru. Dokładność, zręczność, zdolność, umiejętność i doskonałość, jakich Bóg wymagał przy budowie ziemskiego przybytku, powinny być widoczne we wszystkim, co się czyni w Jego służbie. Każde poczynanie Jego sług musi być w oczach Pana tak czyste i cenne, jak złoto, kadzidło, i mirra, które mędrcy ze Wschodu przynieśli Dzieciątku, naszemu Zbawicielowi w szczerej, nieskażonej wierze. SS3 102.2
Tak samo i w sprawach handlowych naśladowcy Zbawiciela muszą być nosicielami światła dla świata. Bóg nie prosi ich, by w jakikolwiek sposób się wysilali, by świecić. Nie uznaje żadnych egoistycznych wysiłków, wyrachowanej, na pokaz pobożności. Pragnie, żeby ich serca pełne były zasad — treści nieba, a gdy wejdą w styczność ze światem, by objawiali to światło, które w nich jest. Ich uczciwość, szlachetność, prawość i niewzruszona stałość we wszystkim, co czynią, będzie źródłem światła. SS3 102.3
Królestwo Boże nie przychodzi jako zewnętrzny pokaz, ale dzięki łagodnemu, cichemu działaniu Słowa Bożego na skutek wewnętrznej pracy Ducha Bożego i społeczności duszy ludzkiej z Tym, kto jest jej życiem. Największe objawienie Jego mocy będzie widoczne w charakterze człowieka, który odbija doskonałość charakteru Chrystusa. Zewnętrzne rzeczy, takie jak zamożność, wysokie stanowisko, kosztowne budowle czy urządzenia nie są potrzebne do rozwoju dzieła Bożego, tak samo zbędne są czyny, które znajdują poklask u ludzi i służą dogadzaniu swojej próżności. Wystawność — według świata najbardziej nawet imponująca — nie ma wartości w oczach Bożych. SS3 102.4
Oczywiście naszym obowiązkiem jest szukanie perfekcji w otaczającym nas świecie, ale zawsze musimy mieć to na uwadze i pamiętać, że ten cel nie może być najwyższy, musi być podporządkowany wyższym dążeniom. Ponad wszystko, co widzialne i przemijające, Bóg ceni to, co niewidzialne i wieczne. To, co widzialne, ma jedynie wtedy wartość, gdy jest wyrazem tego, co niewidzialne. Piękność najbardziej wyszukanych dzieł sztuki nie daje się porównać z pięknością charakteru — owocem pracy Ducha Świętego w człowieku. SS3 102.5
Gdy Bóg posłał swego Syna na świat, dał ludziom niezniszczalne bogactwo, skarb, w porównaniu z którym wszystkie skarby tego świata, odkąd on istnieje, są niczym. Chrystus przyszedł na ziemię i stanął przed dziećmi ludzkimi pełen miłości wiecznej. To jest skarb, który otrzymujemy dzięki związaniu się z Chrystusem, ujawniamy go i przekazujemy dalej. SS3 103.1
Nasze instytucje będą ukazywać charakter dzieła Bożego w takim stopniu, w jakim pracownicy mu się poświęcili i oddali — przez objawienie mocy i łaski Chrystusa przeistaczającej życie. Mamy odróżniać się od świata, ponieważ Bóg położył na nas swą pieczęć i w nas objawił istotę swej miłości. Odkupiciel przyodziewa nas swoją sprawiedliwością. SS3 103.2
Wybierając ludzi do swojej służby Bóg nie pyta, czy są wykształceni, wymowni, zamożni. Pyta: “Czy są tak pokorni, bym mógł ich nauczyć swojej drogi? Czy będę mógł swoje słowa włożyć w ich usta? Czy będą mnie godnie reprezentować?” SS3 103.3
Bóg może użyć każdego człowieka w takiej mierze, w jakiej może przelać w jego duszę swego Ducha. Praca, którą zaakceptuje, to praca, która odzwierciedla Jego obraz. Naśladowcy Boga mają objawiać światu, jak pismo uwierzytelniające, niezatarte cechy Jego wiecznych zasad. SS3 103.4