Uroczyście oświadczam Kościołowi, że nawet ani jeden na dwudziestu z tych, których imiona są wpisane do ksiąg zborowych, nie jest przygotowany, by zakończyć swoją ziemską pielgrzymkę, i mogą się znaleźć bez Boga i bez nadziei w świecie, jak każdy pospolity grzesznik. — Christian Service 41 (1893). WCK 116.1
Ci, którzy mieli okazję słyszeć i przyjąć prawdę, przyłączając się do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i przyjmując nazwę ludu zachowującego przykazania Boże, a jednak nie byli bardziej aktywni i poświęceni dla Boga niż wyznawcy nominalnych Kościołów, doznają siedmiu plag Bożych tak samo jak ci, którzy sprzeciwiają się prawu Bożemu. — Manuscript Releases XIX, 176 (1898). WCK 116.2
W Kościele nastąpi rozłam. Powstaną dwie grupy. Pszenica i kąkol rosną razem aż do żniwa. — Selected Messages II, 114 (1896). WCK 116.3
Sito zostanie użyte. Plewy na czas muszą zostać oddzielone od pszenicy. Ponieważ nieprawość się mnoży, miłość wielu ziębnie. Nadchodzi czas, kiedy ci, co prawdziwie wierzą, nabierać będą siły. — Letter 46, 1887. WCK 116.4
Historia buntu Datana i Abirama powtarza się i będzie się powtarzać aż do końca. Kto stanie po stronie Pana? A kto zostanie zwiedziony i sam stanie się zwodzicielem? — Letter 15, 1892. WCK 116.5
Pan wkrótce ma już przyjść. W każdym zborze musi nastąpić proces oczyszczenia, przesiania, gdyż są wśród nas występni ludzie, którzy nie kochają prawdy, ani nie czczą Boga. — The Review and Herald, 19 marzec 1895. WCK 117.1
Zbliża się czas przesiewu, kiedy wszystko, co może być przesiane, zostanie przesiane. Pan nie usprawiedliwi tych, którzy aczkolwiek znają prawdę, ale w słowach i czynach nie są posłuszni Jego przykazaniom. — Testimonies for the Church VI, 332 (1900). WCK 117.2
Powodzenie powiększa tłum pozornych wyznawców. Przeciwności natomiast usuwają ich z Kościoła. — Testimonies for the Church IV, 89 (1876). WCK 117.3
Blisko jest już czas, gdy każda dusza zostanie poddana próbie. Znamię bestii zostanie nam narzucone. Ci, którzy krok po kroku poddawali się wymaganiom świata i dostosowywali się do świeckich zwyczajów, uznają, że lepiej będzie podporządkować się władzom niż narazić na drwiny, zniewagi, więzienie i śmierć. Walka toczy się między przykazaniami Bożymi a przykazaniami ludzkimi. W tym czasie w Kościele złoto zostanie oddzielone od żużlu. — Testimonies for the Church V, 81 (1882). WCK 117.4
Ponieważ nie ma prześladowań, do naszych szeregów dołączyło wielu ludzi, którzy wydawali się nawróceni i którym nie można było nic zarzucić w ich chrześcijańskim życiu, ale gdyby doszło do prześladowania, odeszliby od nas. — Ewangelizacja 249 (1890). WCK 117.5
Gdy prawo Boże zostanie odrzucone, Kościół zostanie przesiany podczas ciężkich prób, a większa część tych, którzy teraz do niego należą, da posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów. — Selected Messages II, 368 (1891). WCK 117.6
Praca, której Kościół nie wykonał w czasie pokoju i powodzenia, będzie musiała być wykonana w czasie straszliwego kryzysu i w najbardziej zniechęcających, przeciwnych okolicznościach. Ostrzeżenia, które konformizm wobec świata przyciszył lub całkiem wstrzymał, będą musiały być wygłoszone w obliczu najzagorzalszej opozycji ze strony wrogów wiary. W tym czasie powierzchowni, zachowawczy wyznawcy,*Ellen White nie czyni tu różnicy między konserwatystami a ludźmi o liberalnym podejściu do kwestii teologicznych, ale mówi o tych, którzy na pierwszym miejscu stawiają “dostosowanie się do świata”, a nie sprawę Bożą. których wpływ stale powstrzymywał rozwój dzieła, zaprą się wiary. — Testimonies for the Church V, 463 (1885). WCK 117.7
Gdy szatan widzi, że Pan błogosławi swój lud i przygotowuje go do rozpoznania diabelskich oszustw, ze wszystkich sił zaczyna działać, by wzbudzić fanatyzm z jednej strony, a chłodny formalizm z drugiej, i w ten sposób zebrać żniwo dusz. — Selected Messages II, 19 (1890). WCK 118.1
Ci, którzy mają przywilej i okazję zrozumieć prawdę, a jednak nadal przeciwstawiają się dziełu Bożemu, zostaną usunięci, gdyż Bóg nie może przyjąć służby człowieka, którego umysł jest podzielony. — Manuscript 64, 1898. WCK 118.2
Gdy trudności zaczynają nas osaczać, zarówno podział, jak i jedność będzie można zauważyć w naszych szeregach. Niektórzy z tych, co teraz gotowi są chwycić za broń i wyruszyć do walki, w czasie prawdziwych problemów pokażą, że nie są zbudowani na skale; ulegną pokusom. Ci, którzy otrzymali wielkie światło i cenne przywileje, ale nie skorzystali z nich, odejdą od nas pod tym czy innym pretekstem. — Testimonies for the Church VI, 400 (1900). WCK 118.3
Zapytałam o znaczenie przesiewu, który widziałam. W odpowiedzi pokazano mi, że wywoła go bezpośrednie świadectwo, które Wiemy Świadek kieruje do Laodycei. Wpłynie ono na serce każdego, kto je przyjmie, doprowadzając do wywyższenia standardów i odważnego wyznawania prawdy. Niektórzy go nie zniosą. Sprzeciwią się mu i to wywoła przesiew wśród ludu Bożego. — Testimonies for the Church I, 181 (1857). WCK 118.4
Są wśród nas tacy, którzy, jak Achan, wyznają grzechy zbyt późno, by mogli zostać uratowani... Nie żyją w zgodzie z tym, co prawe. Odrzucają bezpośrednie świadectwo, które dociera do ich serc, i chcieliby, aby wszyscy, którzy napominają trwających w grzechu, umilkli. — Testimonies for the Church III, 272 (1873). WCK 118.5
Pan wzywa nas do przypomnienia sobie bezpośredniego świadectwa podanego w minionych latach. Wzywa do odnowy duchowego życia. Duchowa energia Jego ludu długo była uśpiona, ale musi wreszcie [Note: Ellen White nie czyni tu różnicy między konserwatystami a ludźmi o liberalnym podejściu do kwestii teologicznych, ale mówi o tych, którzy na pierwszym miejscu stawiają “dostosowanie się do świata”, a nie sprawę Bożą.] nastąpić zmartwychwstanie z pozornej śmierci. Przez modlitwę i wyznanie grzechów musimy oczyścić drogę dla Króla. — Testimonies for the Church VIII, 297 (1904). WCK 118.6
Nawet w naszych czasach są i nadal będą cale rodziny, które niegdyś cieszyły się prawdą, ale utracą wiarę z powodu pomówień i kłamstw, usłyszanych na temat tych, których kochali i od których otrzymywali cenne rady. Ludzie ci otwierają swe serca i pozwalają zasiać kąkol, który zaczyna rosnąć wśród pszenicy, a gdy się wzmacnia, pszenica stale słabnie, aż wreszcie prawda traci swą moc. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 411 (1898). WCK 119.1
Tak zwana nauka i religia znajdą się w opozycji w stosunku do siebie, ponieważ ograniczeni ludzie nie pojmą potęgi i wielkości Boga. Oto słowa Pisma Świętego, które usłyszałam: “Z was samych powstaną mężowie, głosząc rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów” [Dzieje Apostolskie 20,30]. Z pewnością będzie to widoczne wśród ludu Bożego. — Ewangelizacja 375.376 (1890). WCK 119.2
Gdy przyjdzie przesiew, powierzchowni czytelnicy, nie zakotwiczeni, staną się pod wpływem fałszywych nauk jak ruchome piaski. Przyjmą każdą postawę, która będzie odpowiadać ich gorzkim uczuciom. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 112 (1897). WCK 119.3
Nie przyjąwszy miłości prawdy, ulegną zwiedzeniom wroga; dadzą posłuch zwodniczym duchom i naukom diabelskim, odłączą się od wiary. — Testimonies for the Church VI, 401 (1900). WCK 119.4
Nieprzyjaciel będzie wprowadzał fałszywe teorie, ucząc również, że świątynia nie istnieje. Jest to jeden z tych punktów, w które ludzie nie będą chcieli wierzyć. — Ewangelizacja 152 (1905). WCK 119.5
Jedno jest pewne: Ci spośród adwentystów, którzy staną pod sztandarem szatana, najpierw przestaną wierzyć ostrzeżeniom i napomnieniom zawartym w świadectwach Ducha Bożego. — Selected Messages III, 84 (1903). WCK 119.6
Jednym z ostatnich zwiedzeń szatana będzie pozbawienie wpływu świadectw Ducha Bożego. “Gdzie nie ma objawienia, tam lud się rozprzęga”. Przypowieści 29,18. Szatan będzie działał przemyślnie, na różne sposoby i za pomocą różnych czynników, by podważyć zaufanie Bożej “reszty” do prawdziwego świadectwa. — Selected Messages I, 48 (1890). WCK 120.1
Wróg będzie czynił największe starania, by podważyć wiarę ludu Bożego w świadectwa... Wszystko przebiega zgodnie z planami szatana, a ci, którzy doprowadzają do tego, że nasz lud nie zwraca uwagi na ostrzeżenia i napomnienia, zawarte w świadectwach Ducha Bożego, spostrzegą, iż wszelkiego rodzaju błędy pojawią się w ich życiu. — Selected Messages III, 83 (1890). WCK 120.2
Szatan planuje osłabić wiarę ludu Bożego w świadectwa. Za tym idzie sceptycyzm wobec naszych żywotnych zasad, filarów naszego wyznania, następnie poddawanie w wątpliwość Pisma Świętego, a potem marsz w dół ku zagładzie. Gdy świadectwa, którym niegdyś wierzono, raz zostaną podane w wątpliwość i odrzucone, szatan wie, że zwiedziony człowiek nie poprzestanie na tym; podwaja więc wysiłki, aż doprowadzi go do buntu, który staje się nieodwracalny i kończy się zniszczeniem. — Testimonies for the Church IV, 211. WCK 120.3
Wiele gwiazd, podziwianych z powodu świetności, skryje się w mroku. — Prorocy i królowie 105 (ok. 1914). WCK 120.4
Ludzie, których Bóg wielce uczcił, będą w ostatnich dniach historii ziemi postępować na wzór Izraela... Odejście od wielkich zasad, które Chrystus podał w swym nauczaniu, działanie według ludzkich zamysłów, używanie Pisma Świętego dla usprawiedliwiania złego postępowania pod wpływem przewrotnego działania szatana utwierdzą ludzi w błędzie, a prawda, która powinna uchronić ich od złych praktyk, wycieknie z duszy jak woda wycieka z dziurawego naczynia. — Manuscript Releases XIII, 379.381 (1904). WCK 120.5
Wielu udowodni, że nie są jedno z Chrystusem, że nie umarli dla świata i że mogą odejść od Chrystusa; często będą miały miejsce odstępstwa wśród ludzi, którzy zajmowali odpowiedzialne stanowiska. — The Review and Herald, 11 wrzesień 1888. WCK 120.6
Poważna sprawa, która już niebawem nabierze znaczenia [narzucenie prawa niedzielnego] doprowadzi do odsiania tych, których Bóg nie powołał, tak że w czasie zesłania późnego deszczu będzie miał czystych, wiernych i uświęconych kaznodziejów. — Selected Messages III, 385 (1886). WCK 121.1
Wielu stanie za naszymi kazalnicami trzymając w ręku pochodnię fałszywego proroctwa, zapaloną od piekielnej pochodni szatana... WCK 121.2
Znajdą się wśród nas tacy, którzy już nie będą nosić arki przymierza. Nie będą jednak w stanie zatrzymać prawdy; gdyż prawda szerzyć się będzie i iść naprzód aż do końca. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 409.411 (1898). WCK 121.3
Kaznodzieje i lekarze mogą odpaść od wiary, przed czym przestrzega Słowo Boże oraz świadectwa, które Bóg dał swej służebnicy. — Manuscript Releases VII, 192 (1906). WCK 121.4
Boży przesiew wywieje tłumy jak suche liście. — Testimonies for the Church IV, 89 (1876). WCK 121.5
Plewy jak chmura zostaną uniesione przez wiatr, nawet z miejsc, gdzie widzimy klepiska pełne pięknej pszenicy. — Testimonies for the Church V, 81 (1882). WCK 121.6
Wkrótce lud Boży zostanie poddany surowym próbom, a znaczna część tych, którzy teraz wydają się być szczerymi, okaże się żużlem... WCK 121.7
Gdy religia Chrystusa znajdzie się w największej pogardzie, gdy Jego prawo będzie najbardziej znieważane, wówczas nasza gorliwość powinna być jeszcze większa, a odwaga i stanowczość bezprzykładne. Stać w obronie prawdy i sprawiedliwości, gdy większość nas opuści, brać udział w bitwie Pana, gdy niewielu pozostanie wojowników — to będzie dla nas próba. W tym czasie musimy być gorący, choć inni będą zimni, odważni, choć inni stchórzą, i wierni, choć inni zdradzą. — Testimonies for the Church V, 136 (1882). WCK 121.8
Może się wydawać, że Kościół jest bliski upadku, ale nie upadnie. Wytrwa, choć grzesznicy na Syjonie zostaną odsiani — plewy oddzielone będą od cennej pszenicy. Jest to straszne, ale konieczne. — Selected Messages II, 380 (1886). WCK 121.9
W miarę zbliżania się prześladowania wielu z tych, którzy twierdzą, że wierzą w poselstwo trzeciego anioła, lecz nie są uświęceni przez posłuszeństwo wobec prawdy, zmieni swe zapatrywania i przyłączy się do szeregów nieprzyjaciela. — Wielki bój 493 (1911). WCK 121.10
Pan ma ludzi, którzy wiernie Mu służą, a w czasie przesiewu, w czasie próby, poznamy ich. Jest wielu cennych ludzi, obecnie ukrytych, którzy nie zgięli swych kolan przed Baalem. Nie otrzymali oni światła, które na nas spływa jasnym strumieniem. Jednak w trudnych i niesprzyjających okolicznościach objawi się czystość ich prawdziwie Chrystusowych charakterów. W ciągu dnia patrzymy w niebo, ale nie widzimy gwiazd, chociaż one tam są, na firmamencie, bowiem nasze oczy ich nie dostrzegają. Dopiero nocą możemy ujrzeć ich prawdziwy blask. — Testimonies for the Church V, 80.81 (1882). WCK 122.1
Zawsze, gdy dochodzi do prześladowań, ich świadkowie podejmują decyzje, albo idą za Chrystusem, albo są przeciwko Niemu. Ci, którzy będą darzyć sympatią ludzi niesprawiedliwie skazanych i nie będą im przeciwni, pokażą, że przylgnęli do Chrystusa. — The Signs of the Times, 20 luty 1901. WCK 122.2
Gdy nastanie ucisk, gdy fanatyzm i nietolerancja dojdą znowu do głosu i rozpocznie się prześladowanie, wówczas obłudnicy i ci, którzy połowicznie służyli Bogu, zachwieją się i zaprą swej wiary; natomiast prawdziwy chrześcijanin stać będzie jak skała, jego wiara się spotęguje, a jego nadzieja będzie większa niż w dniach pomyślności. — Wielki bój 487 (1911). WCK 122.3
Niektórzy zostali przesiani i pozostawieni po drodze. Niedbali i bezmyślni, którzy nie przyłączyli się do tych, co cenią zwycięstwo i zbawienie na tyle, by pragnąć ich i nieustannie o nie błagać, zostali pozostawieni w ciemnościach, a ich miejsce natychmiast zajęli inni, ci, którzy przyjęli prawdę i dołączyli do szeregu. — Early Writings 271 (1858). WCK 122.4
Przerzedzone szeregi zostaną zapełnione przez tych, których Chrystus przedstawił jako przychodzących do winnicy o jedenastej godzinie. Jest wielu takich, o których Duch Boży walczy. Czas niszczących Bożych wyroków jest czasem miłosierdzia dla tych, którzy [teraz] nie mają okazji poznać, co jest prawdą. Pan patrzy na nich z czułością. Jego pełne miłosierdzia serce jest poruszone, a ręka wciąż wyciągnięta, by ich ratować, chociaż dla tych, którzy nie chcieli wejść, drzwi zostały już zamknięte. Wielu z tych, którzy w ostatnich dniach po raz pierwszy usłyszą prawdę, zostanie przyjętych przez Boga. — Letter 103, 1903. WCK 122.5
Sztandar za sztandarem legł podeptany w prochu ziemi, gdy oddział za oddziałem z Bożej armii przyłączał się do wroga, a plemię po plemieniu z szeregów wroga przyłączało się do zachowującego przykazania ludu Bożego. — Testimonies for the Church VIII, 41 (1904). WCK 123.1