“Każdy, kto tę nadzieję w nim pokłada, oczyszcza się, tak jak On jest czysty”. 1 Jana 3,3. CBL 232.1
Oto zadanie dla człowieka. Musi on spojrzeć w zwierciadło prawa Bożego, by dostrzec wady swojego moralnego charakteru i odrzucić swoje grzechy, wyprać szatę charakteru we krwi Baranka. Zawiść, pycha, złośliwość, zwodniczość, niezgoda i występek zostaną usunięte z serca, które przyjmuje miłość Chrystusa i ceni nadzieję podobieństwa do Niego, kiedy ujrzymy Go takiego, jakim jest. Religia Chrystusa oczyszcza i nadaje godność jej wyznawcy, bez względu na jego życiową pozycję i wpływy środowiska. Ludzie, którzy stają się oświeconymi chrześcijanami, wznoszą się na poziom wyższy niż ich dotychczasowy charakter, ku większej sile umysłowej i moralnej. Upadli i zdegenerowani wskutek grzechu i występku, mogą dzięki zasługom Zbawiciela zostać wyniesieni na poziom niewiele niższy od poziomu aniołów. CBL 232.2
Jednak wpływ nadziei ewangelii nie będzie prowadził grzesznika do traktowania zbawienia w Chrystusie jako opartego na łasce, a jednocześnie pozwalającego żyć w przestępstwie prawa Bożego. Kiedy światło prawdy świta w umyśle i grzesznik w pełni rozumie wymagania Boże oraz uświadamia sobie rozmiary swojego występku, wówczas zmienia swoje postępowanie, stając się wiernym Bogu dzięki sile, otrzymanej od Zbawiciela, aby prowadzić nowe, czyste życie. — Testimonies for the Church IV, 294-295 [Świadectwa dla zboru IV, 294-295]. CBL 232.3
Mamy do wykonania pracę, polegającą na kształtowaniu charakteru zgodnie z boskim Wzorcem. Wszystkie złe nawyki muszą zostać porzucone. To, co nieczyste w sercu, musi zostać oczyszczone; człowiek egoistyczny musi odrzucić swój egoizm; człowiek pyszny musi się wyzbyć pychy; człowiek zadufany w sobie musi odrzucić swoje fałszywe poczucie samowystarczalności i uświadomić sobie, że bez Chrystusa jest niczym. (...) Musimy mieć żywą więź z Bogiem. — The Review and Herald, 17 listopad 1885. CBL 232.4
Uparte i buntownicze serce może zamknąć drzwi wszelkim cudownym wpływom łaski Bożej i radości w Duchu Świętym; jednak droga mądrości jest drogą radosną, a na wszystkich jej ścieżkach jest pokój. Im ściślej jesteśmy związani z Chrystusem, tym bardziej nasze słowa i czyny ukazują panowanie i przekształcającą moc Jego łaski. — Testimonies for the Church IV, 626 [Świadectwa dla zboru IV, 626]. CBL 232.5