“Jak dni twoje moc twoja trwała”. 5 Mojżeszowa 33,25 (BT). CBL 261.1
Nie mamy obietnicy, że już dzisiaj otrzymamy moc, której będziemy potrzebowali w przyszłości, a na przyszłe kłopoty zostaniemy wyposażeni już teraz, zanim się one pojawią. Jeśli chodzimy w wierze, możemy oczekiwać siły i zaopatrzenia, kiedy wymagać ich będą okoliczności. Żyjemy wiarą, a nie tym, co widzą oczy. Pan zaplanował, że będziemy Go prosić o to, czego potrzebujemy. Łaska na jutro nie zostanie dana dzisiaj. Potrzeby ludzi są dla Boga okazją do działania. (...) Łaska Boża nigdy nie jest dawana po to, by została roztrwoniona, źle wykorzystana czy zmarnowana wskutek bierności. (...) CBL 261.2
Pełniąc codzienne obowiązki w miłości i bojaźni Bożej, jako posłuszne dzieci żyjące w pokorze umysłu, zostaniecie obdarzeni przez Boga siłą i mądrością, byście potrafili wyjść naprzeciw każdej trudności. (...) CBL 261.3
Dzień po dniu mamy się trzymać blisko naszego Źródła siły, a kiedy wróg nadciąga jak powódź, wówczas Duch Pański podnosi przeciwko niemu swój sztandar. Obietnica Boża jest pewna, iż otrzymamy siły proporcjonalnie do wyzwań kolejnego dnia. Możemy mieć ufność na przyszłość jedynie w sile, dawanej nam w bieżących potrzebach. (...) Nie zamartwiajcie się przyszłością. Dzisiaj jesteśmy w potrzebie. — Our High Calling 125. CBL 261.4
Wielu jest przytłoczonych oczekiwaniem przyszłego ucisku. Zachowują się tak, jakby chcieli jutrzejsze brzemiona przenieść na dzień dzisiejszy. W ten sposób toczą walkę z cieniem, ich działanie jest jedynie w wyobraźni. Dla takich ludzi Jezus nie ma rady. Jego obietnica łaski dotyczy dnia dzisiejszego. On wzywa nas, byśmy nie obciążali się troskami i zmartwieniami jutra. (...) CBL 261.5
Pan wymaga od nas, byśmy wypełniali bieżące obowiązki i wytrwali w próbach. Dzisiaj mamy czuwać, aby nie uchybić słowem ani czynem. Dzisiaj mamy wielbić i czcić Boga. Przez żywą wiarę dzisiaj mamy odnieść zwycięstwo nad wrogiem. Dzisiaj mamy szukać Boga i nie spocząć, póki nie odnajdziemy Jego obecności. Powinniśmy czuwać, pracować i modlić się, jakby to były ostatnie dni dane nam w doczesnym życiu. Jakże intensywnie i gorliwie żylibyśmy wtedy! Jakże starannie naśladowalibyśmy Jezusa we wszystkich naszych słowach i czynach. — Testimonies for the Church V, 200 [Świadectwa dla zboru V, 200]. CBL 261.6