“Łaska niechaj będzie ze wszystkimi, którzy miłują Pana naszego, Jezusa Chrystusa, miłością niezniszczalną”. Efezjan 6,24. CBL 263.1
Niektórzy uważają za oczywiste, że są chrześcijanami, z tego tylko powodu, że uznają pewne teologiczne zasady. Nie wprowadzili jednak prawdy do praktycznego życia, nie uwierzyli i nie pokochali jej, toteż nie otrzymali siły i łaski, które płyną z uświęcenia przez prawdę. Ludzie mogą wyznawać swą wiarę w prawdę, ale jeśli to nie czyni ich szczerymi, łagodnymi, cierpliwymi, wytrwałymi, jeżeli ich myśli nie dotyczą spraw nieba, to prawda staje się dla nich przekleństwem, a przez ich wpływ jest przekleństwem dla świata. — Życie Jezusa 218. CBL 263.2
Świat potrzebuje dowodów prawdziwego chrześcijaństwa. Ludzi deklarujących, że są chrześcijanami, jest wielu, ale kiedy moc łaski Bożej będzie się przejawiać w naszych zborach, wówczas wyznawcy będą pełnić dzieła Chrystusa. Wrodzone i nabyte cechy charakteru zostaną przekształcone. Napełnienie Duchem Świętym uzdolni ich do objawiania podobieństwa do Chrystusa, a ich pobożność zostanie uwieńczona powodzeniem w działaniu proporcjonalnym do ich pobożności. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 416 [Świadectwa dla kaznodziejów i pracowników ewangelii 395]. CBL 263.3
Szanujmy nasze wyznanie wiary. Niech nasze życie będzie ozdobione pięknymi cechami charakteru. Nieuprzejma mowa i czyny nie pochodzą od Chrystusa, ale od szatana. Czy Chrystus ma się wstydzić za nas dlatego, że trzymamy się naszych niedoskonałości i deformacji? Jego łaska została nam obiecana. Jeśli ją przyjmiemy, uczyni nasze życie pięknym. (...) Miejsce deformacji zajmie dobroć i doskonałość. Nasze życie będzie przyozdobione zaletami, które czyniły pięknym życie Chrystusa. (...) CBL 263.4
Prawdziwy, miłujący chrześcijanin jest najlepszym dowodem na rzecz prawdy biblijnej. Taki człowiek reprezentuje Chrystusa. Jego życie jest najbardziej przekonującym dowodem na rzecz mocy łaski Bożej. — The Review and Herald, 14 styczeń 1904. CBL 263.5
Życie codzienne nakłada na nas odpowiedzialność, którą musimy nieść. Nasze słowa i czyny każdego dnia wywierają wpływ na umysły tych, z którymi się spotykamy. (...) Prawdziwy wyznawca Chrystusa umacnia dobre zamiary u wszystkich, z którymi przychodzi mu się zetknąć. Przed niezbożnym, miłującym grzech światem, objawia on moc Bożej łaski i doskonałość charakteru Boga. — Prorocy i królowie 194. CBL 263.6