“Szukajcie Pana i mocy jego, rozpytujcie się ustawicznie o oblicze jego!” 1 Kronik 16,11. CBL 290.1
Kiedy Jezus był na ziemi, nauczył swych naśladowców, jak należy się modlić. Mówił im, jak przedstawiać Bogu swoje codzienne potrzeby i powierzać Mu swe troski. A Jego obietnica, że ich prośby zostaną wysłuchane, jest zapewnieniem również dla nas. — Droga do Chrystusa 116. CBL 290.2
Miej pewne miejsce do swych osobistych modlitw. Jezus miał wybrane miejsce, gdzie rozmawiał z Bogiem; podobnie i my powinniśmy postępować. Często winniśmy w ustroniu, choćby najskromniejszym, przebywać sam na sam z Bogiem. (...) CBL 290.3
Jeżeli Chrystus będzie naszym codziennym towarzyszem, wówczas odczujemy, że otaczają nas siły świata niewidzialnego, a patrząc ustawicznie na Niego, staniemy się podobni Jego obrazowi. Przez wzorowanie się na Nim będziemy przemienieni; charakter zostanie złagodzony i uszlachetniony. Wskutek obcowania z naszym Panem będziemy wzrastali w czystości, świętości, gorliwości i w duchu modlitwy. Otrzymamy boskie wychowanie i objawimy je w życiu przez pilność i gorliwość. CBL 290.4
Dusza, która w poważnej modlitwie codziennie zwraca się do Boga o pomoc, wsparcie i siłę, pozna prawdę i obowiązek, będzie odznaczać się wzniosłymi pobudkami i nieustannym pragnieniem sprawiedliwości. Przez stałą łączność z Bogiem będziemy udzielać bliźnim światła, pokoju i zgody. Siła nabyta przez modlitwę, połączona z nieustannym wysiłkiem umysłu, czyni nas zdolnymi do pełnienia naszych codziennych powinności i pozwala zachować we wszystkich okolicznościach pokój ducha. — Nauki z Góry Błogosławienia 81-83. CBL 290.5
Pobożność musi się zacząć od opróżnienia i oczyszczenia serca, a wzmacniana ma być przez codzienną modlitwę. — Testimonies for the Church IV, 535 [Świadectwa dla zboru IV, 535]. CBL 290.6