“Baczcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych, bo powiadam wam, że aniołowie ich w niebie ustawicznie patrzą na oblicze Ojca mojego, który jest w niebie”. Mateusza 18,10. CBL 364.1
Kiedy będziemy rozpatrywali w świetle wieczności Opatrzność Bożą, wtedy pojmiemy, jak wiele zawdzięczamy trosce i pośrednictwu aniołów. Niebiańskie istoty brały czynny udział w zawiłych sprawach ludzkości. Zjawiały się w szatach świetlanych jak błyskawice, przychodziły w postaci ludzkiej, odziane jak podróżni. (...) CBL 364.2
Panujący tego świata nie wiedzą o tym, że często aniołowie przemawiali na ich posiedzeniach, służyli im radami i ludzkie oczy spoczywały na nich, ludzkie uszy chwytały ich słowa. W gmachach rządowych, przybytkach sprawiedliwości, posłowie Boży reprezentowali sprawy prześladowanych i uciskanych. Jak często wniwecz obracali złe zamierzenia, które uczyniłyby krzywdę dzieciom Bożym. Wszystkie te rzeczy zostaną wyjaśnione uczniom szkoły w niebie. CBL 364.3
Każda odkupiona istota ludzka zrozumie służbę aniołów w swoim życiu. Jak to będzie cudownie prowadzić rozmowę z aniołem, który strzegł od pierwszego dnia życia, ochraniał każdy krok i osłaniał w niebezpieczeństwie, który był z nami w dolinie śmierci i zapamiętał miejsce spoczynku i pierwszy powita nas w poranku dnia zmartwychwstania. Cudownie będzie poznać Bożą interwencję w ziemskim życiu pojedynczego człowieka, współdziałanie nieba w każdym dobrym czynie na rzecz ludzkości. — Wychowanie 213. CBL 364.4
Mając w ręku Pismo Święte każda istota ludzka (...) może przebywać w takim towarzystwie, jakie wybierze. (...) Będący w ścisłej łączności z Bogiem człowiek żyje na ziemi w niebiańskiej atmosferze (...). Podobny jest do męża z czasów biblijnych, którego każdy krok przybliżał do progu wieczności, aż kiedyś otworzy się przed nim brama niebieska i będzie mógł wejść przez nią. Nie będzie tam obcym przybyszem. Będą go witać radosne głosy świętych. Głosy istot, które niepostrzeżenie towarzyszyły mu na ziemi. Głosy te nie będą mu obce, znał je, nauczył się je kochać już tu na ziemi, przez Słowo Boże obcował z Niebem, będzie się więc czuł w tym niezwykłym i nowym otoczeniu jak u siebie w domu. — Wychowanie 89. CBL 364.5