Bogactwo moralnego wpływu zostało nam przyniesione w ostatniej połowie wieku. Poprzez jego Ducha Świętego głos Boga docierał do nas nieustannie w ostrzeżeniach i pouczeniach, by potwierdzać wiarę wierzących w Ducha proroctwa. Wielokrotnie docierało słowo: spisz rzeczy, jakie ci dałem, aby potwierdzić wiarę mego ludu w zajmowane przez nich stanowisko. Czas i próba nie unieważniły danego pouczenia, lecz przez lata cierpień i samozaparcia utwierdziły prawdziwość danego świadectwa. Pouczenie, jakie zostało dane w pierwszych dniach poselstwa, ma być zachowywane jako pewne pouczenie do zastosowania w końcowych dniach. Ci, którzy są obojętni wobec tego światła i pouczenia, nie mogą oczekiwać, że unikną sideł. Zostało wyraźnie powiedziane, że sidła te sprawią, iż odrzucający światło potkną się i upadną zostaną schwytani i pojmani. Jeśli będziemy starannie studiować drugi rozdział Listu do Hebrajczyków, nauczymy się jak ważne jest niezachwiane trzymanie się każdej zasady prawdy, jaka została nam dana. — The Review and Herald, 18 lipiec 1907. WP1 40.2