Ponieważ Chrystus jest “Księciem Pokoju”. Izajasza 9,5. Jego misją jest przywrócenie ziemi i niebu pokoju, który zmącił grzech. “Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego. Jezusa Chrystusa”. Rzymian 5,1. Uczestnikiem niebiańskiego pokoju staje się ten, kto porzuca grzech i otwiera swe serce na miłość Chrystusa. NNJ 28.3
Nic ma innej przyczyny pokoju. Przyjęta do serca łaska Chrystusa gasi wrogość, łagodzi spory i napełnia duszę miłością. Nic nie unieszczęśliwi tego, kto ma pokój z Bogiem i z ludźmi. W sercu takiego człowieka nie ma miejsca na zazdrość i nikczemne domysły, a nienawiść nie istnieje. Złączone w harmonii z Bogiem serce jest uczestnikiem niebiańskiego pokoju i promieniuje błogosławionym wpływem na innych; duch pokoju osiada jak rosa na zmęczonych ziemską szamotaniną sercach. NNJ 29.1
Naśladowcy Chrystusa są posłani, by zwiastować światu pokój. Kto przez cichy, nieświadomy wpływ uświęconego życia objawia miłość Chrystusa, kto słowem lub czynem sprawia, że inny człowiek wyrzeka się grzechu i oddaje swe serce Bogu — ten jest ambasadorem pokoju. NNJ 29.2
“Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani”. O łączności, związku człowieka z niebem, świadczy duch pokoju. Czyniących pokój otacza słodki aromat Chrystusowy. Miła woń życia i urok ich charakteru pokazują światu, że są dziećmi Boga. Otoczenie zauważa, że przebywają z Chrystusem. “[...] każdy, kto miłuje, z Boga się narodził [...]”; “Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego”, ale “[...] ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi”. 1 Jana 4,7; Rzymian 8,9b.14. NNJ 29.3
“Potem będzie resztka Jakuba wśród wielu ludów jak rosa, która pochodzi od Pana, jak obfite deszcze na zieleń, która nie czeka na iudzi ani nie pokłada nadziei w synach ludzkich”. Micheasza 5,6. NNJ 29.4