Chrystus, patrząc na marność tego świata, nie musi odczuwać cienia żalu z powodu stworzenia człowieka, gdyż w ludzkim sercu widzi coś więcej niż grzech, nędzę i nieszczęście. W swej nieskończonej mądrości i miłości dostrzega w nim możliwości, wyżynę, jaką człowiek może osiągnąć. Wie, że Stwórca zostanie wywyższony w zbawieniu istot ludzkich, mimo iż nadużyły okazanej im łaski i zdeptały godność, jaką obdarzył je Bóg. NNJ 5.1
Błogosławieństwa wypowiedziane przez Chrystusa na górze zachowają swą moc na wieki. Każde zdanie jest klejnotem ze skarbnicy prawdy. Zasady przedstawione w kazaniu są adresowane do wszystkich ludzi, bez względu na wiek, czas czy klasę społeczną. Chrystus z boską mocą wyraża swą wiarę i nadzieję, nazywając błogosławionymi kolejne grupy tych, którzy rozwinęli szlachetny i prawy charakter. Każdy, kto poprzez wiarę w Chrystusa swoim życiem naśladuje jego Dawcę, może doścignąć wzór postawiony w słowach Zbawiciela. NNJ 5.2