Jakąkolwiek pracę wykonujemy, mamy ją wykonywać dla Chrystusa. Jest wiele rodzajów pracy doczesnej, którą należy wykonać dla Boga. Niewierzący wykona taką pracę w sposób mechaniczny — dla zapłaty, która go czeka. Nie wie, co to znaczy radość współdziałania z Mistrzem. W pracy wykonywanej przez osobę służącą samej sobie nie ma żadnej duchowości. Pospolite motywy i pospolite aspiracje oraz pragnienie bycia uważanym przez innych za zdolnego to zasada rządząca jego życiem. Taki człowiek może zyskać pochwałę ludzi, ale na pewno nie Boga. Ci, którzy są prawdziwie zjednoczeni z Chrystusem, nie pracują dla wypłacanego im wynagrodzenia. Współpracownicy Boga nie dążą do wywyższania siebie. MPM 133.2
W ostatnim wielkim dniu zostaną podjęte takie decyzje, które zaskoczą wielu. Ludzki osąd nie będzie miał nic wspólnego z tymi decyzjami. Chrystus może i będzie sądził każdy przypadek, ponieważ wszelki sąd został Mu przekazany przez Ojca. On oceni naszą służbę na podstawie tego, co jest niewidoczne dla ludzi. Najbardziej skryte sprawy są jawne dla Jego wszystkowidzącego oka. Kiedy Sędzia wszystkich ludzi przeprowadzi dochodzenie, wielu z tych, których ludzie uważali za pierwszych, będzie ostatnimi, a ci, którzy byli spychani przez ludzi na najdalsze miejsca, zostaną wywołani z szeregu i postawieni na pierwszym miejscu. — The Review and Herald, 31 lipiec 1900. MPM 133.3