Tylko wierzący lekarz może obowiązki swojego zawodu przedkładać Bogu do akceptacji. W tak świętej pracy nie powinno być miejsca na samolubne plany i własne interesy. Każdy przejaw ambicji i każdy motyw powinien być podporządkowany wymogom życia będącego odbiciem życia Bożego. W każdej sprawie należy brać pod uwagę zdanie Jezusa, Odkupiciela świata. Postępujmy zgodnie z Jego przykładem. Chrystus może zrobić to, co starają się uczynić lekarze. Usiłują przedłużyć życie, a Chrystus jest Dawcą życia. Jezus, Potężny Uzdrowiciel, jest najwyższym Lekarzem. Wszyscy lekarze mają jednego Mistrza, a naprawdę błogosławionym jest ten lekarz, który nauczył się od swojego Pana troszczyć się o duszę, a jednocześnie, wykorzystując wszystkie swoje zawodowe umiejętności, stara się uleczyć ciało cierpiącej osoby. — Letter 26, 1889. MPM 26.4