Wyższe wykształcenie lekarza powinno się uwidaczniać w jego zdolności wskazywania na Zbawiciela świata jako Tego, który może uzdrowić i zbawić umysł i ciało. Wskazanie tego kierunku jest dla chorego źródłem ogromnej zachęty. Należy łączyć posługę w sferze zdrowia fizycznego i duchowego człowieka i przez to prowadzić dotkniętych chorobą do pokładania ufności w mocy niebiańskiego Lekarza. Jeśli stosując odpowiednie metody leczenia, lekarz będzie również modlił się o uzdrawiająca łaskę Chrystusa, wzbudzi w umysłach pacjentów wiarę. Postępowanie lekarza będzie źródłem inspiracji dla tych, którzy uważali siebie za beznadziejne przypadki. MPM 235.1
Oto cel zakładania naszych sanatoriów: dodawanie odwagi tym, którzy nie mają nadziei, przez łączenie modlitwy wiary z odpowiednią kuracją oraz kształcenie ludzi w zakresie właściwego stylu życia w sferze fizycznej i duchowej. Dzięki takiej posłudze wielu się nawróci. Lekarze w naszych sanatoriach mają przekazywać wyraźne poselstwo ewangelii, poselstwo uzdrowienia duszy. — Letter 146, 1909. MPM 235.2