Właśnie dlatego, aby spragnione dusze mogły być prowadzone do żywej wody, apelujemy o zakładanie sanatoriów, nie drogich, gigantycznych sanatoriów, ale przytulnych instytucji w miłym otoczeniu, w których pacjenci czuliby się jak w domu. MPM 303.5
Nigdy, ale to nigdy nie budujcie gigantycznych instytucji. Niech będą to małe i liczne instytucje, tak aby można było wykonać dzieło pozyskania dusz dla Chrystusa. Często konieczne może być rozpoczęcie pracy sanatoryjnej w miastach, ale nigdy nie budujcie w nich sanatoriów. Wynajmijcie budynek i kontynuujcie poszukiwania odpowiedniego miejsca poza miastem. Do chorych mamy dotrzeć nie dzięki potężnym budynkom, ale przez zakładanie wielu małych sanatoriów, które mają być jak światła świecące w ciemnym miejscu. Osoby zaangażowane w ten rodzaj pracy mają odbijać promienie słońca bijące z oblicza Chrystusa. Mają być jak sól, która nie zwietrzała. Dzięki pracy właściwie prowadzonych sanatoriów wpływ prawdziwej, czystej religii będzie rozszerzony na wielu ludzi. MPM 304.1
Wyszkoleni pracownicy z naszych sanatoriów mają udać się do miejsc, w których prawda jeszcze nigdy nie była głoszona i mają wykonywać pracę misyjną dla Mistrza. — Letter 17, 1905. MPM 304.2