Gdy osoby odpowiedzialne za medyczną pracę misyjną zdadzą sobie sprawę, że ośrodki muszą być zakładane w wielu miejscach, Boże dzieło będzie prowadzone nawet na najbardziej nieobiecujących polach misyjnych. Jeśli ludzie rozumieją, że konieczne jest zorganizowanie medycznej pracy misyjnej w Ameryce, to czy nie mogą pojąć, że ten sam rodzaj pracy trzeba wykonywać na nowych polach, gdzie nie ma niczego, co nadawałoby dziełu określony charakter? MPM 309.4
Wysyłanie misjonarzy za granicę bez zapewnienia im obiektów i środków to jak wymaganie wytwarzania cegieł bez słomy. MPM 309.5
Niech słudzy Boży postępują jak mądrzy ludzie, pamiętając, że praca wykonywana w każdej części świata ma wspomagać pracę wykonywaną w każdej innej części naszej planety. “[...] nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pańska”. Efezjan 5,17. [...] MPM 309.6
Na nowych terenach, gdzie może nie być jeszcze ani jednej osoby wierzącej w teraźniejszą prawdę, pracownikom należy zapewnić środki, dzięki którym będą mogli pomagać potrzebującym. Spotykają bowiem wielu chorych i potrzebujących pomocy. Zaspokajając doczesne potrzeby ludzi, mają później możliwość mówić o Zbawicielu i Jego drogocennej prawdzie. Tacy pracownicy powinni otrzymać środki do przygotowania drogi Pańskiej i wyprostowania na stepie ścieżki dla naszego Boga. Porównaj Izajasza 40,3. Niech nasze wydawnictwa pomagają im, darując im książki i czasopisma, a nasze sanatoria niech zapewnią im pomieszczenia do opieki nad chorymi. [...] MPM 310.1
Trzeba zachęcać, podtrzymywać na duchu i modlić się za tych, którzy udają się na nowe pola misyjne, aby orząc ziemię pługiem przygotować glebę na siew ziarna. Nasz Pan pragnie, aby każdy pracownik udający się na nowe pola misyjne miał do dyspozycji środki i obiekty umożliwiające pomyślne wykonanie Jego dzieła. Aby pracownicy mieli odwagę do pokonywania trudności, z jakimi wiąże się ich praca, muszą otrzymać pomoc i zachętę od osób mieszkających w ich ojczystym kraju. — Letter 92, 1902. MPM 310.2