Podobnie było ze znaczną większością najlepszych i najszlachetniejszych ludzi wszystkich wieków. Przeczytajcie historię Abrahama, Jakuba i Józefa, Mojżesza, Dawida i Eliasza. Studiujcie życie ludzi późniejszych czasów, którzy w najgodniejszy sposób zajmowali stanowiska wymagające zaufania i odpowiedzialności, ludzi, którzy wywierali najskuteczniejszy wpływ na rzecz poprawy świata. ZW 26.2
Jakże wielu z nich zostało wychowanych w wiejskich domach. Niewiele wiedzieli o luksusie. Nie spędzali swojej młodości na rozrywkach. Wielu było zmuszonych do zmagania się z ubóstwem i niewygodą. Wcześnie nauczyli się pracować, a ich aktywne życie na świeżym powietrzu nadało tężyzny i sprężystości wszystkim ich zdolnościom. Zmuszeni do tego, by polegać na swoich własnych zasobach, nauczyli się walczyć z trudnościami i pokonywać przeszkody i zdobyli odwagę i wytrwałość. Nauczyli się lekcji samodzielności i samokontroli. Ochronieni w wielkim stopniu przed złymi związkami, zadowalali się naturalnymi przyjemnościami i zdrowym towarzystwem. Byli prości w swoich gustach i wstrzemięźliwi w swoich nawykach. Byli kierowani przez zasadę i wzrastali czyści, silni i wierni. Gdy zostali powołani do dzieła swego życia, wnosili w nie fizyczną i umysłową siłę, pogodę ducha, zdolność planowania i wykonywania oraz niezłomność w odpieraniu zła, co czyniło ich pozytywną mocą ku dobremu w świecie. ZW 26.3