Na ile to możliwe, nasze instytucje powinny być położone z dala od miast. W instytucjach tych musimy mieć pracowników i — jeśli są one zlokalizowane w mieście — to znaczy, że rodziny naszego ludu muszą osiedlić się w ich pobliżu. Nie jest to jednak Bożą wolą, aby Jego lud osiedlał się w miastach, gdzie panuje ciągły zgiełk i zamęt. Ich dzieciom należy tego oszczędzić, ponieważ cały organizm deprawowany jest przez pośpiech, pęd i hałas. Pan pragnie, aby Jego lud przeprowadził się na wieś, gdzie może osiedlić się na ziemi i uprawiać swoje własne owoce i warzywa i gdzie jego dzieci mogą mieć bezpośredni kontakt z dziełami Bożymi w przyrodzie. Zabierzcie wasze rodziny z dala od miast — to moje poselstwo. ZW 51.1
Prawda musi być wypowiadana niezależnie od tego, czy ludzie będą słuchali, czy też tego zaniechają. Miasta są pełne pokus. Powinniśmy planować naszą pracę w taki sposób, aby — na ile to możliwe — zachować naszą młodzież od tego skażenia. ZW 51.2
Należy prowadzić pracę w miastach z placówek znajdujących się poza nimi. Posłaniec Boży powiedział: Czyż miasta nie powinny zostać ostrzeżone? Owszem, tak, jednak nie przez lud Boży żyjący w nich, ale przez odwiedzanie ich, by je ostrzec przed tym, co nadchodzi na ziemię. — Letter 182, 1902. ZW 51.3