Jest to nie tylko przywilejem, ale i obowiązkiem każdego chrześcijanina: utrzymywać ścisły związek z Chrystusem i posiadać bogate doświadczenia w wierze. Wtedy jego życie będzie owocowało dobrymi uczynkami. Chrystus powiedział: “Przez to będzie uwielbiony Ojciec mój, — jeśli obfity owoc wydacie”. Jana 15,8. Gdy czytamy życiorysy ludzi, których charakteryzowała wzniosła pobożność, często widzimy ich przeżycia i doświadczenia jako coś poza naszymi możliwościami. Nie jest to właściwe. Chrystus umarł za wszystkich, a w Jego słowie mamy zapewnienie, że pragnienie Jezusa obdarzenia swych naśladowców Duchem Świętym jest o wiele silniejsze, niż troska ziemskich rodziców o swe dzieci. Prorocy i apostołowie nie udoskonalali swego charakteru chrześcijańskiego cudownymi środkami. Używali środków, które Bóg umieścił w zasięgu ich ręki. Wtedy wszyscy, którzy podejmą się tego samego wysiłku mają zapewnione identyczne rezultaty. UZ 65.1