Uświęcenie jest ciągłym procesem. Kolejne kroki przedstawia nam apostoł Piotr: “dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa”. 2 Piotra 1,5-8. “Dlatego bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić, czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa”. Wiersze 10-11. UZ 73.1
Tego typu postępowanie może nas upewnić, że nigdy nie upadniemy. Ci, którzy w ten sposób żyją, pracując nad kolejnymi stopniami uświęcenia mają zapewnienie, że Bóg będzie działał zsyłając im dar Ducha Świętego. Piotr kieruje te słowa do tych, którzy osiągnęli drogocenną wiarę: “Łaska i pokój niech się wam rozmnożą przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa Chrystusa”. Wiersz 2. Dzięki Bożej łasce wszyscy, którzy wspinali się po jaśniejących stopniach z ziemi do nieba, na końcu swej wędrówki “z radosnym śpiewem” (Izajasza 35,10) wejdą przez bramy do miasta Bożego. UZ 73.2
Nasz Zbawiciel żąda całego naszego jestestwa. Prosi o nasze pierwsze i najświętsze myśli, nasze najczystsze i wzniosłe uczucia. Jeśli rzeczywiście mamy dział w boskiej naturze, bez przerwy będziemy wysławiać Boga naszymi ustami i w naszych sercach. Nasze bezpieczeństwo leży w całkowitym poddaniu się Jego woli, w ciągłym wzrastaniu w łasce i poznawaniu prawdy. UZ 73.3