Gdy żonaty mężczyzna udaje się do pracy, pozostawiając w domu swoją żonę z dziećmi, to ona, jako żona i matka, wykonuje tak samo wielką i ważną pracę, jak mąż i ojciec. Chociaż jedno z nich pracuje w polu misyjnym, to drugie w domu wykonuje dzieło misyjne, wymagające niekiedy większej troski, zaangażowania i sprawiające więcej kłopotów niż to, które pełni mąż i ojciec. Praca matki jest uroczysta i ważna. Polega bowiem na kształtowaniu umysłów, postaw i charakterów jej dzieci. Ona je uczy, jak być pożytecznymi w tym życiu, i kształtuje dla życia przyszłego, wiecznego. Mąż, zatrudniony w polu misyjnym, może zdobyć uznanie u ludzi, podczas gdy matka może nie doznać żadnego ziemskiego wyróżnienia za swój trud i wykonaną pracę. Jeśli jednak z całym poświęceniem pracuje dla dobra swojej rodziny, kształtując charaktery dzieci według boskiego wzoru, anioł dokonujący sprawozdania notuje jej imię wśród imion największych misjonarzy świata. Bóg nie ocenia spraw tak, jak ocenia je człowiek swym ograniczonym umysłem. — Testimonies for the Church V, 594 [Świadectwa dla zboru V, 594]. PCh 171.1