Bóg od początku działa przez swego Świętego Ducha — posługując się ludzkimi narzędziami — na rzecz spełnienia Swoich planów wobec upadłego rodzaju ludzkiego. Również na pustyni za czasów Mojżesza Bóg udzielał Swojego “dobrego Ducha, aby ich pouczał”. W dniach apostolskich potężnie działał dla Swojego Zboru za pośrednictwem Ducha Świętego. Ta sama moc, która wspierała patriarchów, która Kaleba i Jozuego obdarzała odwagą i wiarą, która tak skuteczną uczyniła pracę Zboru apostolskiego, podnosiła też wierne dzieci Boże przez wszystkie następujące po sobie stulecia. To dzięki mocy Ducha Świętego Waldensi w mrocznym średniowieczu przygotowali drogę reformacji. Ta sama moc wspomagała wysiłki szlachetnych mężów i niewiast, którzy wykonywali pionierskie dzieło zakładania misji zagranicznych i tłumaczyli Pismo Święte na wszystkie języki i narzecza świata. — The Acts of the Apostles 53; Działalność apostołów 31; 33 (wyd. III). PCh 215.1