Zbory potrzebują niebiańskiej maści do namaszczenia wzroku, by mogły dostrzec wiele możliwości służenia Bogu. Bóg wciąż nawoływal swój lud, by wyszedł na drogi i opłotki i przymusił ludzi do wejścia, aby Jego dom był napełniony, jednak nawet w naszym otoczeniu są rodziny, wobec których nie wykazaliśmy dość zainteresowania, by mogły pomyśleć, że troszczymy się o ich dusze. Jest to praca leżąca tuż obok nas, do której podjęcia Bóg wzywa swój Zbór. Nie możemy zająć pozycji pytającego: “Któż jest moim bliźnim?” Mamy pamiętać, że naszym bliźnim jest każdy, kto potrzebuje naszego współczucia i pomocy. Naszym bliźnim jest każda dusza, zraniona i zbita przez przeciwnika. Naszym bliźnim jest każdy, kto jest własnością Boga. W Chrystusie zostały usunięte wszystkie żydowskie podziały, dotyczące zrozumienia pojęcia “bliźni”. Nie ma granic terytorialnych, żadnych sztucznych wyróżnień, kast ani arystokracji. — Testimonies for the Church VI, 294 [Świadectwa dla zboru VI, 294]. PCh 38.1