Nie jestem w stanie wystarczająco mocno zaapelować do wszystkich członków Zboru, wszystkich prawdziwych misjonarzy, wszystkich, którzy wierzą w poselstwo trzeciego anioła, którzy powstrzymali nogi swoje od deptania sabatu, by rozważyli poselstwo z 58 rozdziału proroctwa Izajasza. Działalność dobroczynna przedstawiona w tym rozdziale jest tą pracą, której Bóg wymaga od swego ludu w obecnym czasie. Jest to praca, którą On sam wyznaczył. Nie pozostawiono nas w wątpliwości, jeśli chodzi o czas wypełnienia tego poselstwa. PCh 124.4
Boża pamiątka, siódmy dzień — sobota, znak Jego działania przy stworzeniu świata, została usunięta z właściwego sobie miejsca przez człowieka grzechu. Lud Boży ma szczególną pracę do wykonania przy naprawianiu wyrwy dokonanej w Jego zakonie, a im bardziej zbliżamy się do końca, tym pilniejsza staje się ta praca. Wszyscy, którzy miłują Boga, ukażą przez zachowywanie przykazań, że noszą Jego znak. Są oni naprawcami ścieżek, prowadzących do mieszkań w domu Ojca. (...) Działalność misji medycznej jest nierozerwalnie związana z zachowywaniem Bożych przykazań, wśród których szczególnie wyróżnione jest przykazanie o sobocie, gdyż jest to wielki pomnik twórczego dzieła Boga. Zachowywanie tego przykazania jest związane z dziełem odnowy obrazu Boga w człowieku. Oto służba, jaką ma do wykonania w tym czasie lud Boży. Służba ta, właściwie pełniona, przyniesie Zborowi obfite błogosławieństwo. — Testimonies for the Church VI, 265.266 [Świadectwa dla zboru VI, 265]. PCh 125.1